علی ابوالحسنی جوشانی

بسمه تعالی درود خدا برکسانی که در راه خدا شهید شده اند ،زنده اند و نزد خدا روزی می خورند با عرض سلام خدمت مادر و پدر عزیزتر از جانم مادر جان سلام مرا از کوه های سر بفلک کشیده ی کردستان پذیرا باش مادر جان شاید این آخرین نامه ای باشد که برای شما می نویسم چونبه دلم ترک وطن آگاه شده است و از شما خواهش می کنم که مواظب همسر و فرزند من باشید و بچه ی مرا طوری تربیت کنید که راه مرا ادامه دهد و درس بخواند و راه خدا را ادامه دهد و خواهر و برادران عزیز نماز را فراموش نکنید که نماز ستون دین است و از خواهران عزیز خواهش می کنم که حضرت فاطمه را الگوی خود قرار دهند و حجاب را زینتی کنند که شخصیت زن بودن خود را دریابند و از پدر بزرگوار خود خیلی متشکرم که مرا طوری بزرگ کرد که راه امام حسین را ادامه دهم و آرزو دارم همچون سرور سالار شهیدان در راه خدا کشته شوم و از شما خواهش دارم که در عزا من گریه نکنید و خون شهیدان را پایمال نکنید. السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

علی، نهم مهرماه سال 1345 در روستای جوشان از توابع کرمان متولد شد. پدرش احمد، آشپز سپاه پاسداران بود و مادرش فاطمه نام داشت.
وی تا پایان مقطع راهنمایی تحصیل کرد و پس از آن به کارگری مشغول شد.
علی سال 1362 ازدواج کرد و پس از آن برای انجام خدمت سربازی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ملحق شد و به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت.
وی اول اردیبهشت‌ماه سال 1366 در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به فیض شهادت نائل آمد.