علی رجبی

«بِسمِ رَبِّ الشُّهَداءِ وَ الصِّدیقین»                    وصیت نامه شهید علی رجبی

«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ»

با عرض سلام و درود فراوان خدمت حضرت امام خمینی، پدر بسیجیان و به امید پیروزی رزمندگان سرافراز اسلام وصیت نامه خود را آغاز می کنم:

«خدایا من بنده گنهکار تو با کوله باری پر از گناه به جبهه آمده ام به امید شهادت و امیدوارم که مرا ببخشی و بپذیری.

پدر و مادر عزیزم من برای شما فرزند خوبی نبودم و از شما امید عفو و بخشش دارم.

از برادرانم می خواهم که راه مرا ادامه دهند و سنگر شهیدان را خالی نگذارند و به دشمن مجال خیانت ندهند.

به خواهرانم توصیه می کنم که حجاب اسلامی خود را حفظ کنند که حجاب اسلحه برنده ای است و امام را دعا کنید.

و در پایان آنقدر به جبهه می روم تا شهید شوم.»

و وصیت می کنم که اگر شهید شدم مرا در گلزار کشکوئیه کنار شهید علی رمضانی دفن کنید.

سوم اسفند 1344، در روستاي نورآباد از توابع شهرستان رفسنجان متولد شد. پدرش اصغر، كشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پايان مقطع ابتدايي درس خواند. كشاورز بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌و دوم‌ فروردين 1362، با سمت تيربارچي در شرهاني توسط نيروهاي عراقي بر اثر انفجار مين‌ شهيد شد. مزار وي در روستای كشكوئيه تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.