علی شریفی نعمت آباد

بسم الله الرحمن الرحیم
فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ وَمَنْ يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا
باید در راه خدا با دنیاخوارانی که زندگی این سرا را بر خوشبختی جاوید برگزیده اند پیکار کنید. هر کس در راه خدا بجنگد و کشته شود یا پیروز گردد بزودی به او پاداش بزرگ خواهیم داد.
ما زنده از آنیم که آرام نگیریم / موجیم که آسودگی ما عدم ماست
بنام خدا و با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب و همه شهدای جنگ تحمیلی
قسم به خون شهدای این سرزمین چیزی که ما را به این سرزمین نبرد می آورد مسئولیت و تعهد است چون در مقابل خون پاک شهیدان باید جوابگو باشیم جز برای رضای خدا و جهاد در راه او مقصدی ندارم . ای قلم ناتوان من بنویس از مسئولیت انسان و از مقام والای آن و وظایف خطیری که بر عهده دارد. انسانی که اگر طریق کمال به سوی خدا را طی کند از فرشته هم برتر است نه انسانیکه غرق در دنیا و لجن ماشین است.
برادران و خواهران مسلمان بیایید قبل از اینکه بر سر خود بزنیم راه درست انتخاب کنیم. راه درست همان راه امام و بطور واضح تر همان راه و خط روحانیت اصیل می باشد اگر شما حمایت و پشتیبانی خود را از روحانیت دریغ نکنید هرگز استعمار نمی تواند کوچکترین ضربه ای بزند ولی اگر عکس آن باشد خواهید دید که چه بر سرتان خواهد آمد و در برهه ای از زمان انقلاب این را دیدید زیرا تاریخ به خوبی به ما گفته و نشان داده است که استعمار برای سرنگون کردن هر نهضتی روحانیت را از آن نهضت عقب زده و آنرا با برچسب های متفاوت از صحنه سیاست کنار زده و راحت توانسته مقاصد شوم و پلید خود را اجرا کند.
درود فراوان بر امام امت خمینی کبیر که خدا را به عزت خودش قسمش می دهم که سالهای عمرم را به لحظه ای تبدیل کند و فدای عمر و عزت امام بشوم امیدوارم که خدا از عمر من بکاهد و صد چندان بر عمر این امام بزرگوار بیفزاید. چه زیبا در وصف روحانیت سخن گفته است.
ما هر چه داریم از روحانیت است. اسلام بدون روحانیت مانند کشور بدون طبیب است. اسلام با کوشش روحانیت بدینجا رسیده است.
پدر، مادر و برادران و خواهرانم از راه دور سلامم را تقدیم شما می کنم و امیدوارم که اگر روزی خدا این لیاقت را به من داد و شهید شدم شما چنان حالی داشته باشید که در روز دامادی برادرم محمد. داشتید مادر و پدر مهربانم بخدا مرا ببخشید اگر نتوانستم جبران زحمتهایتان را بکنم اما همین هم به شما مبارک باد که هدیه خدا را در راهش تقدیمش کردید و افتخاری برایتان است چون امام خمینی عزیز فرموده اند که خانواده شهدا نور چشم ملتند و شهادت شیوه امامان است و اولیای خاص خدا و خدا به همه کس این لیاقت را نمیدهد و از شما می خواهم که اگر خدا از راه لطف این لیاقت را به من نصیب کرد خیلی خدا را شکر کنید.
از تمام برادران و خواهران گرامی می خواهم که همه در راه خدا کار کنند و در انجمنهای اسلامی شرکت کنند چون انجمن اسلامی شیوه الهی دارد نکته دیگر اینکه بقول شهید مهدی شفیعی من راضی نیستم کسی که معتقد به ولایت فقیه نیست زیر جنازه من بیاید. در این جا  چنان منظره ها برایم مفهوم می شود از عاشورا ها یاد می کنم و چنان به یاد حسین هستم که الان منظره جنگش را در ذهن می بینم خداوندا از تو می خواهم که توفیق شهادت را نصیبم کنی.
خدایا اینک به یاد تو به جبهه می روم نه برای انتقام بلکه به منظور احیای دینم و تداوم انقلابم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته. علی شریفی

ششم‌ بهمن 1342، در روستاي علی آباد نوق از توابع شهرستان رفسنجان ‌چشم به جهان گشود. پدرش ‌مهدي، كشاورز بود و مادرش سلطنت نام‌ داشت. دانش‌آموز سال ‌چهارم متوسطه بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سوم فروردين 1361، در رقابيه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار وي در زادگاهش واقع است.