غلامرضا پورفریدونی

بسم الله الرحمن الرحیم
وصیت نامه غلامرضا پورفریدونی شماره شناسنامه 12 متولد 1345 صادره از حوزه 5. با سلام و درود فراوان بر منجی بشریت و آزاده مردان جهان مهدی موعود(عج) و نائب برحقش این پیر جماران و این قلب تپنده امت اسلامی و امید مستضعفان محروم و دربند جهان و به امید پیروزی هر چه سریعتر رزمندگان اسلام در جبهه های حق علیه باطل و ظلمت . چون اینجانب عازم جبهه نور علیه ظلمت میباشم لذا لازم دانستم چند کلمه ای جهت یادآوری برایتان بنویسم با عرض معذرت از شما می خواهم ای برادران و خواهران اگر شهادت نصیبم شد در مرگم صبور و شکیبا باشید که حق همیشه پیروز و در مراسم عمومی که برگزار می گردد حتما شرکت کنید چون ریشه اصلی انقلاب همین مراسم و دعای کمیل و توسل و نماز جمعه و … می باشد و در ضمن هر چه می توانید به این انقلاب کمک کنید که ذخیره شب اول قبر است. ای پدرجان از تو جدا امید عفو و بخشش دارم. امیدوارم مرا ببخشید که تنها گذاردمت چون دیگر راهی تا کربلا تا سعادت واقعی نیست چون انقلاب مسئولیت بسیار سنگینی بر دوش همه ما گذارده و باید این مسئولیت را به نحو احسن به پایان برسانیم. در پایان از همه اقوام و دوستان و آشنایان گرامی امید عفو و بخشش دارم از اینکه نتوانستم از یکایک آنها خداحافظی کنم. اگر شهادت نصیبم گردید این متن را بالا سرم بنویسید و بزنید. شهیدان اگر زیر خروارها خاک قرار گیرند هرگز آرام نمی گیرند تا وقتی که تمام مردان اسلحه ای مثل اسلحه او در دست گیرند خونش از جوشش نمی افتد مگر خون آزادگی در رگهای تمام مردان خدا جریان یابد. شهید هرگز نمی میرد تا به انقلابش تداوم بخشد. والسلام. 62/5/3. بابا را خیلی دلداری دهید و فراموش نکنید.

پنجم آذر  1345 در روستاي شريف‌آباد از توابع شهرستان سيرجان چشم به جهان گشود. پدرش اكبر، كشاورزي ميکرد و مادرش فاطمه )فوت 1353 ( نام داشت. تا دوم راهنمايي در س خواند. جوشكار بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. شانزدهم مرداد 1362 ، در مهران توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي شهرستان زادگاهش قرار دارد. برادرش نعمت‌الله نيز شهيد شده است.