غلامعباس محمدی جرجافکی

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
آنهایی که در راه خدا کشته شدند مرده نپندارید بلکه زنده اند و زند پروردگارشان روزی می خورند

با سلام و درود فراوان بر منجی عالم بشریت امام زمان (عج)و نائب برحقش خمینی و با سلام بر ارواح پاک شهیدان اسلام از شهدای کربلایی حسین (ع)تا شهدای کربلایی ایران.

اکنون با عذر خواهی چند کلمه ای را به عنوان وصیت می نویسم.

اول اینکه باید بگویم که ابر قدرتهای شرق و غرب بدانند که توانایی مقابله با اسلام و مسلمین و مومنین و این مردم همیشه در صحنه را ندارند و نباید هم داشته باشند و ما فقط متکی به الله هستیم و از خدا هم کمک می خواهیم. . همین است که خدا در عملیات های به رزمندگان اسلام کمک کرد و امیدوارم که در این عملیات هم امدادهای غیبی اش را شامل حال ما کند و این ملتی که همیشه استوار و ثابت قدم ایستاده هیچ ترسی از دشمن ندارند و با این استواری آمریکا و دیگر ابرقدرتها نمی توانند به قول امام عزیز هیچ غلطی بکنند. و همچنین شما پدر و مادر و برادران و خواهرانم را به تقوا سفارش می کنم و گوش به فرمان امام عزیزمان باشید که این امام در تک تک قلب ما جای دارد و بر شما خانواده محترم نمی گویم که بر من گریه نکنید ولی گریه تان طوری باشد که باعث شاد شدن دشمن و ناراحتی دوستان نشود و گریه به دل امام حسین بکنید  که چگونه در کربلا مظلوم کشته شد و  دعا کنید که خدا این قربانی را قبول کند و در انظار عمومی خود را محکم و استوار و شاد بگیرید و من که به این آیه که خداوند می فرماید «انا لله و انا الیه راجعون» که همگی از خداییم و بازگشتمان به سوی خداست و من خدا را شکر می کنم که در راه خدا کشته شدم. از خداوند می خواهم که روح من را با شهدای کربلا محشور بفرماید و از شما پدر و مادر قدردانی می کنم که توانستید این هدیه را به خدا بدهید و این امانتی که خدا به شما داده بود به دست خودش دادید  و از شما می خواهم که خدا را ناظر کارهای خود قرار دهید و همیشه به یاد خدا باشید و نماز را سبک نشمارید و این جمله آخر به تمامی دوستا ن وآشنایان من : اگر از من بدی دیدند امیدوارم که بنده حقیر را عفو کنند و همچنین از برادران و خواهران کوچکترم می خواهم که در سنگر مدرسه محله بایستند  و درس خود را ادامه دهند و از برادر بزرگترم غلامرضا هم می خواهم که من را ببخشد و در کارهایش ثابت و استوار باشد و خدای ناکرده به هیچ کدام از شما لغزش راه ندهد که از امام و انقلاب دور باشید. پس همیش به یاد خدا باشید که خدا هم شما را کمک می کند و در پایان خدمت تمامی قوم و خویشان اعم از ننه جان ، دائی ها و عموها، خاله و عمه و غیره سلام می رسانم و از آنها امید عفو و بخشش دارم و امیدوارم که با رفتن  مناز میانتان غمگین و ناراحت نباشید تا باعث شادی دشمن نشود و ادامه دهنده راه تمامی شهیدان باشید.

والسلام

من الله توفیق

65/10/17

و در پایان من را کنار قبر مادرم به خاک بسپارید تا در آن دنیا با مادرم همراه باشم و خیال نکنید که من مادر ندارم، اولاً که آن که از اول من را بزرگ کرده به جای مادر من است و همانطور که می دانید که در تمام وقت او را مادر صدا می کردم و ثانیاً خدا را دارم و دیگر هیچگونه ناراحتی ندارم و در پایان نجمه خواهر کوچکم را که با من انس داشت از جانب من ببوسید و او را دلداری دهید.

در چادر نوشتم ، چهارشنبه