فیض الله فرخی

بسمه تعالی

«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ » «کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مرده مپندار ، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند»

با سلام بر مهدی موعود که جهان در انتظار قیام اوست. و با سلام بر نائب بر حقش، خمینی روح خدا و با سلام بر خانواده محترم شهدای انقلاب اسلامی و با سلام و درود بر رزمندگان جبهه های نبرد حق علیه باطل و با سلام بر ملت شهید پرور و قهرمان ایران. خداوند را سپاسگزارم که به این بنده حقیر توفیق و سعادتش را نصیب فرمود تا در صف رزمندگان اسلام در آیم و به ندای حسین زمان لبیک گویم. حال که عازم جبهه های نبرد شده ام، لازم می دانم که چند جمله ای تحت عنوان وصیت نامه بنویسم و راهی را که رفته ام به بازماندگان نشان بدهم. برادران من شما باید ادامه دهنده راه شهدای این انقلاب باشید زیرا اگر چنین نباشد شما بدانید که ما شکست خواهیم خورد. شما پیرو ولایت فقیه باشید تابه شما آسیبی نرسد. همیشه در کارهایتان خدا در نظر داشته باشید و در نظر داشته باشید که هر کاری که انجام می دهید فقط برای خدا باشد زیرا اگر غیر از خدا باشد هیچ ارزشی ندارد و همیشه به یاد روز قیامت باشید و اعمالی انجام دهید که در روز قیامت در برابرر خداوند خودتان شرمنده نباشید و از پدر و مادرم می خواهم که نگران نبودن من نباشند و این نبودن و هجران را تحمل نمایند زیرا اینها همه برای خداست و کار کردن برای خدا هم دلسوزی ندارد. در پایان از خداوند بزرگ می خواهم که به رزمندگان اسلام این توفیق را عنایت فرماید تا بتوانند پرچم پرافتخار «لا اِلهَ اِلَّا الله» را بر تمامی قلل جهان  به اهتزاز درآورند و از خدای بزرگ می خواهم که خمینی، رهبر انقلابمان را تا انقلاب مهدی مصون و محفوظ بدارد.

جنگ جنگ تا پیروزی. خدایا- خدایا- تا انقلاب مهدی- خمینی را نگه دار

وَالسَّلامُ عَلَیکُم وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُه             1362/7/20

زندگينامه شهيد دلاور  فيض ا.. فرخي فرزند فتح ا… در 46/2/1 درمنطقه رهجرد جيرفت پابه دعرصه هستي گذاشت ودرخانواده ايي كم بضاعت زندگي رااغاز كرد تحصيلات ابتدايي د ردبستان ارش وراهنمايي رادرمدره ازادگان فعلي پي گرفت باشروع جنگ تحميلي باوجود سن وسال كم به جبهه رفت وپنج نوبت پياپي به سوي جبهه ها شتافت وحدود يك يكسال از مملكت اسلامي وابرو وعزت مسلمان هم ميهنش حفاظت كرد بنابه گفته والدين هربار كه به مرخصي مي امد كه دوباره روانه جبهه نميشد بيشتريتن مرخصي اوسه روز به طول انجاميد ان هم بعلت كسالتي كه بروي عارض شده بود وقتي كه برادرانش به او ميگفتند ديگر بس است تونرو حالانوبت ماست درجواب انها ميگفت اين چه حرفي كه ميزنيد نوبت همه ماست همه بايدبرويم براي حفظ عصمتتان برايپاسداري از دين وايمانمان همه وظيفه داريم كه از ناموس ومملكت خود دفاع كنيم مادر بزرگوارش ميگويد يكبار ا .اكه به مرخصي امده بود به دلم الهام شده بود كه اين دفعه برنميگردد لذا دررابروي اوبستنم سرانجام زماني كه 16 ساله بود در62/8/3 درمنطقه پنجوين مريوان از سوي دشمنان بعثي مورد اصابت گلوله قرارگرفت وجان به جان افرين تسليم كرد.