قسمتی از وصیت نامه شهید معظم ماشاالله سیستانی
به آن گرانفروشانی که مال مردم را به ناحق طعمه خود می کنند که بخیال خود تجارت می کنند بدانند که هیچ فرقی بین دزدی با کار آنها نیست و این سودی را که می برند به جز آتش برای خویش هیچ چیزی اندوخته نکرده اند و آن کسانی که دائما به فکر جمع آوری پول هستند اگر ناگهان مرگ آنها فرا برسد آن پول که برای آنها هیچ سودی ندارد بماند، جواب شهیدان و از همه مهم تر جواب خدا را چگونه می دهند و اما آن هوسرانهایی که لب خیابانها می ایستند و دائما به ناموس مردم نگاه می کنند و خواهر و مادرشان را می آزارند آیا هیچ دوست می دارید که به ناموستان نگاه کنند اگر دوست نمی دارید پس چرا به ناموس دیگران نگاه می کنید.
اما ای پدر و مادر عزیزم شما از شهادت من نبایستی نگران شوید و ایمانتان تضعیف شود شما اگر گریه می کنید بخاطر آقا امام حسین و اولادش گریه کنید. اگر صبر کنید بهتر است چونکه روزی شما نیز از دنیا خواهید رفت و آنجا به ملاقات هم خواهید رسید و آنجا از لطف خداوند متعال بهره مند می شویم البته اگر واقعا هدفمان برای خدا باشد خدا نیز وعده رضا و خشنودی خویش را برای متقیان داده است. در آخر از شما می خواهم برایم 120 آیه قرآن بخوانید و یک گوسفندی نیز که نذر امامزاده کرده ام بگیرید و بکشید و از همه قوم و خویشان امید عفو دارم. والسلام علیکم.
سيام فروردين 1346، در شهرستان بردسير چشم به جهان گشود. پدرش عبدالله و مادرش شهربانو نام داشت. تا پايان مقطع متوسطه در رشته تجربي درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دوازدهم اسفند 1365، در شلمچه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش واقع است.
جـزئیات شـهادت
اطـلاعات مـزار
تصویرمـزار
بدون دیدگاه