محمدحسن خدادادی

قبل از هر کار “بسم الله الرحمن الرحیم” به نام خداوند بخشایشگر مهربان
وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا
و بگو حق آمد و باطل نابود شد بدرستیکه باطل از اصل نابودشدنی است.
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب این ابراهیم زمان و فرزند مهدی(عج) و با درود به شما ملت غیور و شهیدپرور ایرن و با درود به روان پاک شهیدان همیشه در صحنه انقلاب از صدر اسلام تاکنون و با درود بر مهدی موعود(عج) و با درود و سلام فراوان به حسین و یاران حسین و درود و سلام به پیامبر اسلام و با درود بر شما پدران و مادران که همچو زینب، علی اکبرها و علی اصغرهای خود را روانه میدان نبرد می کنید. ای ملت غیور و شهیدپرور ایران وصیت این برادر کوچک شما که چهارده یا پانزده سال بیش ندارم و از همگی شما ملت غیور ایران کوچکترم، این است که تا آنجا که توان دارید فرزندان خود را به جبهه های حق علیه باطل روانه کنید تا پرچم اسلام و قرآن را که پرچم لا اله الا الله می باشد در سرتاسر جهان برپا داریم. ای ملت من به عنوان کوچکترین و گناهکارترین بندهای خدا به شما از ته قلب و مخلصانه و برادرانه سفارش می کنم که امام را فراموش نکنید امام را همیشه و در تمام مواقع در چه موقع رنج و زحمت و چه در موقع آسایش دعا کنید و رزمندگان را یاری کنید و سفارش دیگرم این است چون به چشم و گوش خود بعضی ها را دیده ام تا اینکه مواد غذایی یا لوازم دیگرشان تامین است با انقلاب و امام خوب هستند و همین که لوازم آنها نرسید می گویند این چه انقلابی شد، این چه مملکتی شد دیگر فکر نمی کنند که الان ما در موقعیت حساسی قرار گرفته ایم که جنگ می باشد. من به شما مردم ایران بخصوص مردم شهر خودمان شهربابک سفارش می کنم که هرگونه ناراحتی و رنجی به شما رسید تحمل کنید و آن را به گردن انقلاب و امام نیندازید ما هر چه داریم از انقلاب و شهیدانمان داریم و بعضی ها که فرزندانتان را از دست داده اید اگر رنجی به شما پیش آمد و مواد غذایی به موقع به شما نرسید نگویید ما بچه خود را از دست داده ایم باید به ما بهتر رسیدگی شود. پدر و مادر فرزند از دست داده، تو برای غذا و مسکن و لوازم فرزندت را به جبهه نفرستادی تو برای اسلام و قران و امام و ناموس خود فرستادی و بخاطر همین ها تحمل کنید که حق همیشه پیروز است. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.
محمد خدادادی اعزامی از شهربابک.
(لازم به ذکر است که وصیتنامه شهید بزرگوار در 4 سال پیش، قبل از  عملیات والفجر مقدماتی نوشته شده است که سن خود را 14 یا 15 ساله ذکر کرده است.)

چهاردهم‌ دي 1347، در شهرستان شهربابك چشم به جهان گشود. پدرش عباس، مغازه‌دار بود و مادرش مريم نام داشت. تا پايان ‌مقطع راهنمايي درس خواند، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌ و دوم دي 1365، در شلمچه بر اثر اصابت ‌تركش شهيد شد. پيكر وي‌ مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و پس از تفحص سال 1375، در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپرده شد. برادرش احمد نيز به شهادت رسيده است.