محمدحسین گله داری

//فرازهایی از وصیت‌نامه شهید

الحَمدُ لِلَّهِ الَّذی هَدانا لِهٰذا وَما كُنّا لِنَهتَدِی لَولا أَن هَدانَا اللَّهُ

با نام و یاد خدای تعالی که هستی را آفرید و زندگی و مرگ را مایه آزمایش قرار داد و به نام کسی که یاور مظلومان است.
از امت حزب‌الله که در پشت جبهه‌ها هستند خواهش می‌کنم که امام را یاری کنند و دعا برای امام و رزمندگان از یادشان نرود.
امید است که امت حزب‌الله ما را عفو نمایند.
به این زن‌های بی‌حجاب خیابان‌ها بگویید یک مقدار حرمت شهیدان را رعایت کنند.

محمدحسین، بیست‌ونهم خردادماه سال 1349 در روستای بزنجان از توابع شهرستان بافت به دنیا آمد. پدرش نادعلی و مادرش صدیقه نام داشت.
پدر محمدحسین مردی دین‌باور و مقید بود و بر علیه رژیم پهلوی فعالیت می‌کرد و سال 1355 توسط عوامل رژیم به شهادت رسید.
محمدحسین در زمان شهادت پدر، شش ساله بود و سال 1357 که اوج مبارزات مردم بر علیه رژیم ستم‌شاهی بود، با سن کم، در پخش اعلامیه و شرکت در تظاهرات مردمی حضور فعالی داشت.
وی دوران ابتدائی و راهنمائی را در بزنجان و دبیرستان را در کرمان سپری کرد و به علت علاقه به آموختن علوم دینی، با تشویق مادر وارد حوزه علمیه محمودیه کرمان شد.
بیش از یک سال از محضر اساتید حوزه کسب معرفت کرد تا اینکه خداوند به او توفیق حضور در جبهه‌های حق علیه باطل را عنایت نمود و محمدحسین چهارم اردیبهشت‌ماه سال 1366 پس از سه ماه حضور در جبهه، در عملیات کربلای ده در منطقة بانه در اثر اصابت ترکش به فیض شهادت نائل آمد.