محمدرضا سالاری نژاد

بسم الله الرحمن الرحیم
قال علی(ع): فَإِنَّ الْجِهَادَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ، فَتَحَهُ اللهُ لِخَاصَّةِ أَوْلِيَائِهِ
گفت امیرالمومنین(ع) جهاد دری است از درهای بهشت که خداوند آن را بر روی مومنین بسیار خاص می گشاید.
با سلام درود به مهدی موعود(عج) و نائب برحقش خمینی بت شکن و سلام به تمامی رزمندگان اسلام و با سلام به شما امت شهیدپرور ماهان.
الهی با کدامین آبرو به درگاهت بیایم در حالیکه این وجود ضعیف و ناتوان سر و پا آلوده به گناه و معصیت است در حالیکه گردش زبان از روی قلب و در راه تو نیست. الهی تو را به حق مهدی(عج) قسمت می دهم ما را در راهت مستدام بدار.
سلام مادر[…] نکند آه و ناله کنی و اجرت را در پیشگاه خداوند زایل گردانی آن روزی که پسرت بدنیا آمد و آن تربتی که به دهانش گذاشتی چه بود از کدامین خاک بود آیا این تربت پاک حسین(ع) نبود و تو با زبان بی زبانی نگفتی لبیک یا حسین پسرم را برای تو بزرگ می کنم که ادامه دهنده اسلام عزیز باشد و شما ای کاروان راهیان حسین آگاه باشید آنها که مشت گره کردند و شربت شهادت نوشیدند کاری حسینی و شما هم سجادوار پرچم اسلام واقعی را از سرزمین خود و عالم به اهتزاز در آورید و بر گنبد حسین(ع) نصب کنید. ما رسالت خون و شهادت را عمیق درک کردیم در این لحظات خون رنگ زمان که در سرزمین ایران به خون هزاران شهید رنگین است و با این خونها به تاریخ می رسانیم که اسلام نیازمند به خون شهید و ما نیازمند به ارتقا درجه در پیشگاه خداوند اگر سعادت شهادت نصیب من شد و من به درجه شهادت رسیدم برای من اصلا ناراحت نباشید مقاومت و صبر و استقامت از خود نشان دهید که تا آیه شریف الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ در مورد شما نیز تحقق یابد.
و اما تو ای خواهرم حجاب خود را حفظ کن تا دشمن نقطه ضعفی از ما نتواند نشان دهد و تا ابد پیرو دخت رسول حضرت فاطمه الزهرا سلام الله باشی و تو ای برادر نگذار که اسلحه من که بر زمین می افتد همین جور باقی بماند بیا و آن را بردار. بیا و آن را بردار و نگذار که دشمن خوشحال باشد از تمامی امت شهیدپرور ماهان مخصوصا کسانی که مرا می شناسند اگر از من بدی یا خوبی دیده اند امیدوارم که مرا ببخشند. والسلام علیکم.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. محمدرضا سالاری.

بيست و يكم تير 1346، در شهر ماهان از توابع شهرستان كرمان زاده شد. پدرش‌ محمود، كارگر بود و مادرش صديقه نام‌داشت. تا دوم متوسطه درس ‌خواند، به‌عنوان بسيجي در جبهه‌ حضور يافت. بيست و يكم بهمن 1364، در اروندرود غرق شد و به شهادت رسید. مزار وي ‌در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد. او را حمید نیز می نامیدند.