محمد رستم پور

بسم الله الرحمن الرحیم
مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا
از مومنین مردانی هستند که صادقانه به آنچه با خدای خویش عهد بسته بودند وفا کردند پس برخی از آنان شربت شهادت نوشیدند و شهید شدند و برخی دیگر در انتظار شهادت(لقاالله)هستند و تغییر رای و عهد ندارند.
سلام علیکم
خدمت والدین گرامی سلام می رسانم و با درود بیکران بر امام امت و امت شهیدپرور ایران وصیت نامه خود را آغاز می کنم. همه بدانند که من آگاهانه و عاشقانه قدم در این راه گذاشتم و اگر شهادت نصیب من شد هیچ کس غیر از خود در این راه دخالت نداشته و از شما پدر و مادر خود می خواهم که در عوض آنکه در مرگ من گریه و زاری کنند از خداوند بخواهید که مرا شفاعت کنند و از خدا بخواهند که در عوض گناهانی که کردم مرا ببخشند.
پدر و مادر گرامی از شما خواهانم که در مرگ من هیچ گونه گریه و زاری ننمایند و برادران من را خوب تربیت کنند که همچون خودم به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان خمینی کبیر لبیک بگویند من هیچ طلبکار و بدهکاری ندارم و از تمام اقوام و خویشان می خواهم که در برابر زحمت های که برای من کشیدند مرا ببخشند و از تمام اهالی […] می خواهم که اگر روزی از من کاری سر زده است که موجب ناراحتی آنها شده است مرا ببخشند و از تمام برادران استبرقی می خواهم که انجمن اسلامی را رها ننمایند و از برادران قربانعلی کربلازاده و یعقوب رئیسی می خواهم که در برابر رحمت برادران در حق برادر کوچک خودشان کرده اند مرا ببخشند و از خداوند می خواهم که همه برادران ببخشند و خدمت پدر و مادر گرامی برادران و خواهران می رسانم که در آخر که نتوانسته ام خدمت آنها به واسطه اینکه جبهه لازم و ضروری است به جبهه رفته و نتوانستم با آنها خداحافظی کنم مرا ببخشند. والسلام. 62/5/16

نهم فروردين 1340، در روستاي استبرق از توابع شهرستان شهربابك به‌ دنيا آمد. پدرش ‌حسين، كشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پايان مقطع متوسطه تحصيل كرد و ديپلم تجربي‌گرفت. سال 1362، ازدواج ‌كرد. كشاورز بود، به عنوان پاسدار وظيفه در جبهه حضور يافت. بيست‌و‌يكم آذر 1363، در جاده ‌بهبان‌-آغاجاري هنگام ‌بازگشت از جبهه بر اثر سانحه تصادف به ‌شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.