محمد رضا توفیق مقدم

آخرین برگ زندگی دنیایی این جوان غیرت‌مند کرمانی را بیست‌وسوم فروردین‌ماه سال 1363 رقم زده‌اند که جسم نازنین‌اش در جزیره مجنون، میزبان ترکش خمپاره دشمن می‌شود و به فیض شهادت نائل می‌گردد.

بسمه تعالی
ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله ……..
مپندارید کسانیکه در راه خدا کشته می شوند مردگانند، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند.
هرکس جنگ نکند و نفس خود را آماده جنگ نگرداند بر شعبه ای از انفاق مرده است.
(رسول اکرم ص)
سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی سلام بر شهدای اسلام از صدر اسلام تاکنون، با درود بر تمام پیامبران الهی از آدم تا خاتم و درود بر حضرت مهدی (عج) و نایب بر حقش که روزها همچون شیر می خروشد و شبها مانند جدش امام سجاد به دعا و نیایش می پردازد و درود بر روحانیت اصیل و مبارز که انقلاب و اسلام ما مدیون آنهاست. خدایا معبودا می دانم که گناهکارم ولی آگاهم که تو رحمان و رحیم و توبه پذیر هستی و بنده گناهکار نزد تو آمده . خدایا گناهان مرا ببخش. الهی ، الها، ایزدا مرا در این جهاد مقدس که برای کمک به اسلام عزیزت است ؟؟؟ خدایا شهادت را نصیب من گردان زیرا من عاشق شهادت هستم. ؟؟؟
هر چه وسیله صافکاری در خانه دارم  اسم مرا روی دستگاه بنویسید و  به لشکر ثارالله بفرستید و آخرین وصیت من این است که مرا حتما در کنار عبدالرمضانی به خاک بسپارید . راضی ندارم که در مرگ من لباس سیاه به تن بپوشید و در آخر وصیت می کنم که مرا در کنار دوست عزیزم عبدالرمضانی به خاک بسپارید.
وصیتی  به شما امت شهید پرور ای امت شهید پرور و ای خانواده شهدا درود بر شما و از خود گذشتگیهایتان
درود بر مادری که فرزندان خود را که امانتی از جانب خدا بود، پرورش داد و زینب وار هر گونه سختی و مشقت را تحمل نمودند. والسلام
و دلم می خواهد که همینطور در وصیت نامه نوشته ام و دوباره می نویسم که حتما مرا در کنار رفیق همیشگی ام محمد باقر عبدالرمضانی به خاک بسپارید و دلم نمی خواهد مرا جای دیگر به خاک بسپارید و همچون از پدر و مادرشهید محمد باقر عبدالرمضانی می خواهم که در این رابطه خیلی کوشش کند و همچون از بنیاد شهید کرمان جناب حجت الاسلام موحدی
و اگر با علی خادمی هم شهید شدم در کنار هم بخاک بسپارید 62/12/23

محمدرضا، دوم شهریورماه سال 1345 (و به روایتی هجده مردادماه سال1344) در شهر كرمان دیده به جهان گشود. پدرش محمد، مغازه‌دار بود و مادرش طاهره نام داشت. محمدرضا تا مقطع راهنمایی تحصیل كرد و پس از مدتی به سپاه پاسداران ملحق شد.
آخرین برگ زندگی دنیایی این جوان غیرت‌مند کرمانی را بیست‌وسوم فروردین‌ماه سال 1363 رقم زده‌اند که جسم نازنین‌اش در جزیره مجنون، میزبان ترکش خمپاره دشمن می‌شود و به فیض شهادت نائل می‌گردد.