محمد زنگی آبادی

بسم الله الرحمن الرحیم
و قاتلوهم حتی لا تکون فتنه
بنام خداوند یکتا حضرت رب العالمین این چند سطر را به عنوان وصیت نامه می نویسم.
پروردگارا تو خود می دانی که این امت در راه تو قیام کرده و برای خوشنودی تو استقامت نمود و برای سرافرازی دین تو و مسلمین جهان به دفاع بر علیه بعثیون کافر برخاست. خداوندا در این راه پر فراز و نشیب همت و از جان گذشتگی، از ماست و موفقیت ما در این راه از تو و خود شاهدی که ملت قهرمان ایران چگونه از همه چیز خود گذشته و برای حفظ اسلام به ندای هل من ناصر ینصرنی امام خود لبیک گفتند و به دفاع مقدس برخاستند پس بر اساس ما رمیت اذا رمیت پیروزی ما با توست و بر توست که فتح و نصرت را نصیب این مرد حزب الله بگردانی و رهبر انقلاب و قائم مقام رهبرمان را طول عمر عنایت فرما به طوری که انشاالله حضرت امام این انقلاب را مستقیما و بدون واسطه بدست مبارک بقیه الله الاعظم بسپارد. انشاالله.
بارالها اگر گوشه چشمی بمن کردی و از دریای بیکرا کرامتت به این بنده گنهکارت هم عنایتی نمودی و سعادت کشته شدن در راهت را نصیبم کردی همانطور که برادرم در وصیت نامه اش نوشته بود  حجابها را لحظه شهادت از جلوی چشمم بردار و مرا از درد صمُ بکمُ عمیُ نجات بده.
با رسول الله و مولا علی(ع) محشور گردان و بهشت لقایت را نصیبم کن.
من پیامی برای مردم عزیز جز پیام برادرم که پیام همه شهداست ندارم و آن فقط بیعتی است که با حضرت امام بسته اید.

سي‌ام ‌آذر 1348، در روستاي بهاء‌آباد از توابع‌ شهرستان زرند به دنيا آمد. پدرش‌ حسين، مغازه‌دار بود و مادرش كنيز نام داشت. در حوزه ‌علميه درس خواند، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌ودوم دي ‌1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش‌ خمپاره‌ به شهادت ‌رسيد. مزار وي در گلزار شهداي امامزاده عبدالله (ع) تاج‌آباد زرند واقع است. برادرش ‌مهدي نيز به شهادت رسيده است. او را محمدحسين نیز می نامیدند.