محمد سیاهکوهی

پنجشنبه شب مورخ 65/9/2
درود بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی
از راهی دور و با قلبی مملو از عشق و علاقه به میهن جمهوری اسلامی و از همه برتر رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی و تمامی مسئولین و خدمتگزاران به کشور عزیز سلام گرم و صمیمانه خود را حضور مبارک پدر و مادر عزیزم تقدیم می دارم و امیدوارم که همیشه اوقات شاد و تندرست بوده باشید. پدرجان و مادر عزیزم امیدوارم که ناراحت نشوید. نزدیک غروب است وضو گرفته آماده بشوم جهت انجام نماز مغرب عشا. قبل از فریضه نماز دلم می خواهد صحبتی با تمامی داشته باشم و بعد از اتمام شدن نماز تمامی رزمندگان تصمیم به برگزاری دعای کمیل دارند و همگی آرزوی شهادت می کنند و من ناقابل هم از خدا خواسته ام نصیبم شود که دنباله رو شهیدان والامقام شوم و امیدوارم که آخرین نامه ام باشد حرفهای من باعث ناراحتی شما نگردد به دلم اثر شده است و نور شهادت را در خود می بینم خلاصه مادر عزیزم دلم می خواهد بعد از مرگ من گریه زاری نکنید آنچنان باشید که زینب بعد از مرگ برادرش حسین بن علی بود و تو ای پدر آنچنان باش که حسین بعد از شهادت فرزندش علی اکبر بود و تو ای خواهرم با حجابت نشان بده که خواهر شهیدی و تو ای برادر نگذار تفنگم به دست نااهلان و بیگانگان بیفتد. پدرجان دفتر کوچکی در کمد شخصی ام می باشد تمامی حساب کتابهایم بر آن نوشته شده است خواهشمندم آن را با دقت نگاه کنید اگر به کسی بدهی دارم بپردازید و تا این ساعت نمازی قضا و روزه ای ناگیر ندارم و از همگی امید عفو و بخشش دارم از همین فاصله دور از تمامی دوستان و خویشان خداحافظی می کنم قصدم نوشتن نامه نبود هدف وصیت نامه ای بود که با قلم ناتوان نگارش کردم امید است که مرا ببخشید. قربان شما پدر مهربان و مادر عزیزم. فرزند شما محمد. 65/9/2

ششم مرداد 1345، در روستاي جنت‌آباد از توابع شهرستان ‌رفسنجان چشم به جهان گشود. پدرش ‌رضا، كارگر بود و مادرش صغري نام داشت. خواندن و نوشتن را مي‌دانست. كارگر بود،‌ به‌ عنوان سرباز ارتش به‌ جبهه اعزام شد. بيست‌و‌چهارم دي 1365، در سومار شهيد شد. پيكر وي بر اثر ماندن در منطقه متلاشي شد و پس از تفحص ‌سال1370، در گلزار شهداي‌رفسنجان به خاك سپرده شد.