مرتضی دلیری

بسم الله الرحمن الرحیم

اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله و اشهد ان علیا ولی الله.

سلام و درود خدا بر یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر از حضرت آدم تا حضرت خاتم الانبیا حضرت محمد(ص) و دوازده جانشین برحقش از امام اول علی(ع) تا آخرین حضرت منجی عالم بشریت سلاله پاک رسول الله حضرت مهدی موعود و نایب برحقش خمینی کبیر فرزند پاک زهرا(س) که هزاران درود خدا بر آنها باد.

الَّذينَ آمَنوا يُقاتِلونَ في سَبيلِ اللَّهِ وَالَّذينَ كَفَروا يُقاتِلونَ في سَبيلِ الطّاغوتِ فَقاتِلوا أَولِياءَ الشَّيطانِ إِنَّ كَيدَ الشَّيطانِ كانَ ضَعيفًا

آنها که ایمان آوردند مقاتله و مجاهده می کنند در راه خدا و آنها که کفر را بر میگزینند مقاتله می کنند در راه طاغوت پس بکشید دوستان و طرفداران شیطان را. بدانید مکر شیطان سست و ضعیف است.

سلام و درود به روان پاک شهدای صدر اسلام تا شهدای فتح خیبر […] که برای ملتها آزادی و عزت والایی سربلندی و سرافرازی به ارمغان آوردند ملت عزیز و قهرمان و شهیدپرور ایران […] چنین انقلابی را به خود ندیده است نعمتی را خدا به ما داده است که باید قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانیم. اول وجود ذیجود و پربرکت امام امت خمینی کبیر است که سالها مبارزه کرد و من و تو را از خواب غفلت بیدار کرد و از تاریکی و جهل و گمراهی به سوی نور و روشنایی رهبری کرد. از اسلام و قرآن که چیزی جز اسم نمانده بود. امروز اصل اسلام در میان ما ظهور کرده است. اگر اسلام نباشد بودن ما ارزشی ندارد.

و اما سخنی با خانواده محترم و فرزندان عزیز امیدوارم اگر من در زنده بودنم حق پدری و سرپرستی را بجا نیاوردم امیدوارم مرا ببخشید و فرزند عزیزم[…] از تو می خواهم فرزندی شایسته و نیکو باشید و با مادرت حق نداری کوچکتریت برخورد بدی داشته باشید و پسری نمونه و الگو باشید.

از برادر عزیزم و خواهر مهربانم هم می خواهم که مرا مورد عفو و بخشش قرار دهید که نتوانستم حق شما را ادا کنم. از کلیه اقوام و آشنایان و بستگان می خواهم مرا مورد عفو و بخشش قرار دهید. و نکته بعد که باید متذکر شوم این است که یک منبر روضه اباعبدالله الحسین برای شادی روح من بخوانید. از همگی شما التماس دعا دارم مرا حلال کنید.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته.

حقیر سرتا پا تقصیر مرتضی دلیری

دهم شهريور 1317 ، در شهرستان جيرفت به دنيا آمد. پدرش بيگ‌ميرزا (فوت 1327)  و مادرش كبرا (فوت 1332) نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. كارمند شهرداري بود. سال  1346 ازدواج كرد و صاحب سه پسر و شش دختر شد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دوازدهم اسفند 1364 ، در فاو عراق بر اثر اصابت تركش به پا و سر، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.