مسعود شيخ باغبابوييه

وصیتنامه حقیر مسعود شیخ باغبابوئیه

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ

و کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده مپندارید، بلکه آنان زنده اند و نزد پروردگار خویش روزی می خورند.

با درود به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی و مردم شریف و مبارز ایران در این مرحله از زمان انسان باید تصمیم بگیرد و راه نهایی خود را انتخاب کند یا به سوی خدا برود و یا به سوی شیطان. پس من راه خدا را انتخاب کردم و به سوی خدای خویش می روم و اگر در این راه به شهادت رسیدم افتخار من است. در مسلخ عشق جز نکو را نکنشد * روبه صفتان زشتخو را نکشند

گر عاشقی و صادقی زمردن مهراس * مردار بود هرآنکه او را نکشند

اگر من کشته شدم فقط دعا کنید که خدا من را جزو شهیدان درگاهش قرار دهد.

به مادرم بگویید که مادر آرزوی من برآورده شد و مادرجان گریه مکن و فقط دعا کن.

و مادرجان اگر گناهی در حق تو کرده ام بخاطر خدا مرا ببخش چون اگر تو مرا نبخشی خدا هم مرا نمی بخشد.

و پدرجان من که برای تو خدمتی نکردم و برای تو کاری نکردم ولی ازتو درخواست می کنم بخاطر خدا و به خاطر امام فرزند حقیرت با ببخش و پدر در راه خدا تمام اسماعیل هایت را آماده کن مبادا اگر فرزندانت یا فرزندت در راه الله حرکت کرد و شهید شد، غمی به چهره ی مردانه ات بنشیند.

برادرانم سعی کنید که راه خدا را انتخاب کنید چون بهترین راهها راه الله است.

و از خواهرانم می خواهم که همچون زینب باشید و او را بشنایسد و مقلدش باشید و تحمل صبرش را در مصیبت سرمشق خود قرار دهید با حفظ حجاب و نجابت و عفت خود او را خشنود نمائید. و اعدّوا لهم ماستطعتم من قوه.

و از همه ی مردم ایران و بخصوص مردم جیرفت و باز روستای باغبابوئیه می خواهم که به ریسمان خدایی چنگ بزنید و از تفرق بپرهیزید. …

والسلام.

بسم الله الرحمن الرحیم

زندگینامه شهید مسعود شیخ

در تاریخ 43/6/16 در روستای باغبابوئیه در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. دوران طفولیت را در دامن مادری مذهبی بنام سلطنت نادری پرورش یافت و نهایت مهربانی و مهرپروری در دامن مادر دلنوازش فرا گرفت و دوران کودکی توانایی آن را یافت که علاوه بر دامن پاک مادر آغوش پرمهر و محبت دیگری چون پدرش بروی او بسته شد و پدر اسلام دوست او، همراه با حرکات مهرآمیز الفبای اسلام در هنگام به آغوش گرفتن مسعود عزیزش به او آموخت. چه خوب آموخت و در لابلای سخنان دل انگیز پدری اشت سخنها از شهادتهای ائمه اطهار بخصوص سالار شهیدان حسین بن علی بر گوش و روح جگرگوشه اش گفت . از همین رو از همان اوان کودکی با مکتب خون و شهادت آشنا شد. تا اینکه به سن هفت سالگی رسید وارد مدرسه روستایی باغبابوئیه شد و دوران ابتدایی را روزها پای درس معلم کلاس و شبها پای درس پدرش که همان فرهنگ اصیل اسلامی بخصوص فرهنگ شهادت که هنوز تبلیغات ضد اسلامی نتوانسته بود در روح پاک پدر روستائیش کوچکترین اثر سوئی بگذارد، به پایان برد و در سال 86 جهت ادامه تحصیل به مرکز شهرستان جیرفت مهاجرت کرد. در آنجا نیز هیچگاه سخنان پدر را فراموش نکرد. ضمن ادامه تحصیل هیچ گاه از دستورات اسلام سرپیچی نکرد و درست مصادف بود با اوج گیری تظاهرات و تشکیلات جلسات در مساجد جهت از بین بردن رژیم شاهنشاهی او که از دامن چنین معلمی (پدرش) به آنجا رفته بود و در آن جلسات و راهپیمائیها شرکت می کرد. دوران کودکی در خاطره اش جلوه گر می شد. با آن درسهایی که پدرش به او داده بود.

و آنچه روی می داد بوی سخنان پدرش می داد بنابراین آشنایاین بسوی آنها می رفت و به آغوش باز آنها را  استقبال می کرد و در تمام دوران پیروزی انقلاب شب و روز در خدمت امام وانقلاب بود و تا آنجا که توانایی داشت بکار می گرفت. برای پیشبرد انقلاب اسلامی و تا اینکه جنگ تحمیلی عراق علیه مکتبش و امامش آغاز شد. اینجا دیگر می رفت که تحقق یابد و عملی شود و عینیت یابد. سخنان پدرش که در دوران کودکی به او داده بود از حسین بن علی و فرزندانش و علی اکبرش. آری در عصر عاشورای سال 60 بیاد شهدای کربلا حسین بن علی اجازه مرخصی از پدر گرفت تا به صف لشکر اسلام بپیوندد و به حسین زمانش خمینی کبیر لبیک گوید و ؟؟؟ اجازه داد و به لشکر اسلام پیوست و مدت دو ماه در جبهه رقابیه دزفول و سپس در حمله طریق القدس (بستان) با کفار صدامی ستیز کرد و پس از دو ماه جنگ به دیدار پدر شتافت تا عرض ادب کند و سپاس گوید پدر را که خوب آموخت درسش را که در دوران کودکی به او آموخته بود. ولی پدر مکتبی و آگاه به فرهنگ شهادت نگران از آن است که فرزندش تظاهر به جهاد کرده.

والسلام.