منصور احمدی پور

خدایا مرا از صالحان قرار بده من نه به طمع بهشت تو بلکه به جهت تقرب تو، به سویت می آیم. مرا بسوزان ولی از خود مران، من به عنوان یک فرد مسلمان و به حکم وظیفه شرعی و الهی که داشتم قدم در این راه نهادم خدا را شکر می کنم که سعادت درک چنین زمانی و حضور در محضر مبارک چنین رهبری را به ما عطا کرده گرچه این حضور و ارادت همواره غایبانه بود. اکنون که در میان شما نیستم و خداوند مرا شایسته حضور دانسته از همه عزیزانم برادران و خواهران ایمانی می خواهم که تقوای الهی پیشه کنید و همواره یار وفادار امام باشید و مصداق ” مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَ مَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا” از شما می خواهم که دنیای فانی را وسیله سعادت اخروی قرار دهید و بدانید که تنها راه رسیدن به سعادت اخروی پیروی از امام و حمایت از خط ولایت است. از همه برادران جوان و مومن و متعهد می خواهم که تقوا را پیشه خود سازند و جبهه های اسلام را گرم نگه دارند دو راه شهیدان عزیز اسلام را ادامه دهند.

شانزدهم آبان 1347، در روستاي گوغر از توابع شهرستان بافت به دنيا آمد. پدرش امير، دامدار بود و مادرش ملكه نسا نام داشت. تا اول راهنمايي درس خواند. او نیز دامدار بود. سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. نوزدهم مهر 1367 ، در سقز توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در روستاي گودا ل گوغر تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.