هوشنگ زین الدینی

بسم الله الرحمن الرحیم
مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ فَمِنهُم مَن قَضى نَحبَهُ وَمِنهُم مَن يَنتَظِرُ وَما بَدَّلوا تَبديلًا
برخی از آن مومنان بزرگ مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند کاملا وفا کردند پس برخی بر آن عهد ایستادگی کردند (تا براه خدا شهید شدند) و برخی بانتظار مقاومت کردند و هیچ عهد خود را تغییر ندادند.
خداوندا اینجانب به رضای خود و با رضایت کامل بدون هیچ اجباری عازم جبهه ها شدم و بزرگترین آرزوی من شهادت در راه خدا و اسلام می باشد.
خداوندا حضرت امام خمینی و تمام خدمتگزاران به اسلام و مسلمین را در پناه خودت محفوظ بنما.
از دوستان و آشنایان می خواهم که نسبت به خط رهبری کوشا و اوامر حضرت امام را رعایت نمایند. از دوستانم می خواهم چنانچه به فیض شهادت رسیدم سلاح مرا بردارند و برای تقویت اسلام کوشش نمایند واجبات را انجام دهند و محرمات را ترک و پیرو خط حضرت امام باشند.
خداوند همه را موفق بدارد و. خداوند در قرآن می فرماید: وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
و ای دوستان از شما خواهش دارم که لباس رزم بپوشید و دوشادوش رزمندگان بجنگید و اسلحه افتاده ام را بردارید دیگر عرضی ندارم. والسلام. هوشنگ زین الدینی.

يكم ‌شهريور 1349، در شهرستان شهربابك به دنيا آمد. پدرش عبدالحسين، كارگر بود و مادرش سلما نام ‌داشت. تا پايان مقطع‌راهنمايي درس‌خواند،  به‌عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌و‌نهم دي ‌1365، در شلمچه بر اثر اصابت  تركش به سر و بدن، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي روستای برفه زادگاهش واقع است.