یوسف خجسته نژاد

به نام خدا
جهاد دری از درهای رحمت الهی است که تنها به روی بندگان ویژه خداوند باز می شود. […] آن بسیج اسلام […] آهنین است که دست فداکار آن را […] جوانمردان خونگرم و فعال می پوشاند . این جامه فاخر در زندگی لباس شرافت و پس از مرگ حریر بهشت خواهد بود.
 خداوندا از تو می خواهم که توفیق شهادت را نصیبم کنی مرگ پرافتخاری که در آرزوی او هستم.اینک با یاد خداوند به جبهه می روم نه برای انتقام بلکه به منظور احیای دینم و تداوم انقلابم. پای در چکمه می کنم . خدا و امام زمان و نایب برحق او را به یاری می طلبم و از او می خواهم که هدایتم کند به آن سوی و آن راه که خود بصلاح می داند. هدفم خدا مکتبم اسلام مرادم روح الله است. هر قدمی که بر می دارم هر گلوله ای که شلیک می کنم و قلب دشمن را هدف می سازم با یاری خدا باشد و برای هر گلوله ای که به بدنم می خورد با یاری خدا تحمل کنم.
و از حسن عزیزم می خواهم که به درس خودش ادامه دهد تا بتواند خدمتی برای اسلام بکند و راهم را ادامه دهد و همچنین از برادران و دیگر هم وطنان عزیزم می خواهم که در راه اسلام قدم بردارند و همیشه این گروهکهای ضد انقلاب را سرکوب کنند.
در پایان وصیت نامه از پدر و مادر و برادران و خواهران و دیگر اقوام و هم وطنان گرامی خداحافظی می کنم و شما را به خدا می سپارم.

يكم ‌فروردين ‌1339، در روستاي گيجوئيه از توابع ‌شهرستان بافت چشم به جهان گشود. پدرش‌ شاهمراد (فوت 1368) و مادرش جيران نام‌ داشت. تا پايان ‌مقطع متوسطه در رشته تجربي درس خواند و ديپلم گرفت. پاسدار بود، هشتم مرداد 1362، در مهران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. پيكر وي مدت‌ها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص سال 1372، در زادگاهش به خاك سپرده شد.