ناصر شهداد نژاد

بسم الله الرحمن الرحیم

«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذينَ يُقاتِلونَ في سَبيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيانٌ مَرصوصٌ» به درستی که خدا دوست می دارد کسانی را که در راهش چون دژهای استوار کار می کنند(صف، آیه 4)

معبودم الله، مکتبم اسلام، کتابم قرآن، حزبم حزب الله، پیامبرم محمد و رهبرم روح الله. خداوند را سپاس می گویم که مرا در این برهه از زمان به دنیا آورد و به من توانایی داد تا در صف جندالله قرار گیرم. خمینی را درود می فرستم. او را از صمیم قلب دوست می دارم زیرا مرا آن چنان رهبری می نمود تا به محبوبم الله رسیدم، آن گلوله را دوست می دارم که قلبم را سوراخ سوراخ می کند و آن خمپاره و ترکش را دوست می دارم که پیکرم را پاره پاره می کند. چرا که مرا از این خاکدان پست رهایی می بخشد و به لقاالله پیوند می دهد. اکنون باز یوم الله دیگری است. حماسه عاشورا 60 هجری تکرار شده است. حسین زمان ما، خمینی، ندای هل من ناصر ینصرنی سر داده است. این که ما می گوییم حسین جان اگر در آن فضای داغ و خونین جز عده معدودی کسی تو را یاری نکرد وو ندای تو را لبیک نگفت، ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایران زمین، دست مردانگی مشت گره کرده و به ندای غریبیت لبیک می گوییم.

پدرم شما مرا با تلاش و کوشش بزرگ کرده اید. خداوند به شما اجر عنایت فرماید. امیدوارم که من را ببخشید و اجر کارهایتان را از خداوند تعالی بگیرید. حتما یادتان نرود هر وقت به یاد من افتادید، قرآن بخوانید و هیچ ناراحت مباش که فرزندت بهترین راه را جلوی خود قرار داده است. بخشش من را از همه بستگان و خویشان بگیرید و خود هم من را ببخش چون گوش به حرف های شما نکردم. مادرم مبادا در موقعی که به یاد من افتادی گریه و زاری کنیدف چون با این روش دشمنان اسلام شاد می شوند. مادرم برای عزای من لباس سیاه بر تن نکنید. خواهران و برادرانم رهرو راهم باشید و همیشه به یاد خدا باشید و در آخر هر کس که از من چیزی طلب کند به او بدهید. حتما به یاد خدا و مهدی(عج) باشید.( به امسید پیروزی حق علیه باطل    فرزند کوچکتان ناصر شهدادنژاد 62/4/29

ضمنا حال این جانب خوب است و نامه شما به دستم رسید و زیارت نمودم. این وصیت نامه را نگه دارید و پاک نویس کنید. حتما 50 تومان به رضا عزیزپور بدهید…. خداحافظ

يكم ‌شهريور 1348، در روستاي ‌رومرز از توابع ‌شهرستان جيرفت زاده شد. پدرش سليمان، كشاورز بود و مادرش خيري نام داشت. تا دوم راهنمايي درس خواند، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. هشتم مرداد 1362، در مهران توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.