حسین رنجبر محمدی اسماعیل آباد

بسم الله الرحمن الرحیم

قسمتی از نامه شهید که وصیتش را در آن ذکر کرده است:

خدمت داماد عزیزمان و خواهر گرامیم سلام عرض می کنم پس از عرض سلام سلامتی شما را از درگاه ایزد متعال خواهان و خواستارم و باری اگر از احوال اینجانب حسن جان، برادر زن خود و و خواهر گرامی حسین برادرت را خواسته باشی نعمت سلامتی برقرار است و هیچ گونه ناراحتی ندارم فقط دوری از وجود مقدس شما آنهم امیدوارم که بزودی یا زود دیدارها تازه روشن گردد انشاالله. خوب حسن جان من در تاریخ 65/2/10 از تهران به جبهه اعزام شدم و الان در پادگان اشنوییه هستم و حال من خیلی خوب است و امیدوارم حال شما هم خوب باشد بگو ببینم حال پسرت جواد عسکری چطور است امیدوارم که حالش خوب باشد امیدوارم که پسرت بزرگ شود و یک رزمنده خیلی خوبی برای اسلام بشود و با آمریکا دشمن بزرگ اسلام،[دشمن] باشد. خواهرم من فقط نگران حال مادر هستم بگو ببینم حالش چطور است چون ان روزی که من می خواستم به جبهه بروم حالش خوب نبود و امیدوارم که حالش خیلی خوب شده باشد و ناراحتی من این است که مادرم حال خوبی نداشت که من از خانه آمده ام به جبهه. خوب خواهرم وظیفه هر فرد مسلمان است که به جبهه برود باید یک وصیت نامه برای خانواده اش بنویسد من که مالی ندارم و وصیت بنویسم خواهرم اگر من شهید شدم مرا کنار قبر پدرم دفن کنید دیگر عرضی ندارم فقط دوری از وجود مقدس شما..

يكم دي 1342، در روستاي اسماعيل ‌آباد از توابع شهرستان‌‌ رفسنجان چشم به‌ جهان گشود. پدرش ‌‌محمد (فوت ‌1345) چاهکن بود و مادرش حليمه نام داشت. تا پايان مقطع ‌ابتدايي درس خواند. سال 1360، ازدواج كرد و صاحب ‌يك پسر و يك دختر شد. به‌ عنوان سرباز ژاندارمري به ‌جبهه اعزام شد. بيستم ارديبهشت 1365، در اشنوئيه توسط نيروهاي عراقي به شهادت رسيد. تاكنون اثري از پيكرش به دست نيامده است.