حسن رمضانی ماهونکی

بسم الله الرحمن الرحیم

12 شوال 1403 قمری
و من یقاتل فی سبیل الله فیقتل او یغلب فسوف توتیه اجرا عظیما. (سوره نساء آیه 74)
و هرکس که در راه خدای جنگ کند پس کشته یا فاتح گردد و بزودی او را اجری عظیم عطا کنیم.
با اقرار به وحدانیت خدا و رسالت پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد (ص) و با اعتقاد به ولایت حضرت علی (ع) و اعتقاد به روز معاد واینکه بهشت و جهنم حق است.
وصیتنامه خویش را آغاز می کنم.
سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و امید مستضعفان جهان و حضرت مهدی (عج) که ما همه جزو سربازان آن حضرت هستیم و با سلام بر شما پدر و مادر گرامی و مهربانم که با گذشت و فداکاری همچون حسین (ع) از فرزند خویش گذشتید و در راه خدا ابراهیم وار اسماعیل را به قربانگاه فرستادید. درود و سلام خداوند و پیامبر گرامیش بر شما باد.
پدر و مادر مهربانم
می دانم که ممکن است ناراحت باشید اما بدانید که خداوند شما را قابل این تشخیص داد. که جزو خانواده های معظم شهدا باشید و این افتخار نصیب هر کسی نمی شود. بنابراین بخود بیایید و افتخار کنید. خداوند به شما اجری عظیم و صبری جمیل عنایت فرماید و بدانید در نزد خداوند مأجور خواهید بود.
پدر و مادر گرامی عزیزم:
بودن در کنار شما برای من مسرت بخش و لذت آور است اما هنگامی که دین خدا در خطر است باید از همه چیز گذشت چرا که حسین (ع) زمانی که می بیند دین خدا در خطر کفر است از همه چیزش می گذرد ما نیز که پیرو آن بزرگوار هستیم باید نیز چنین باشیم.
و شما یا منافقین و ای ضد انقلاب ها و ای محتکران و گرانفروشان بدانید که این فرزندان اسلام که جان خود را در راه خدا داده اند هرگز خون آنها دست از شما نخواهد کشید و دامان همه شما را در قیامت و حتی در این دنیا نیز خواهند گرفت دست از کار زشت و گناه عظیم خود بردارید.
پیامم به همه مردم این است که در خط رهبری امام امت حرکت کنید و دست از امام برندارید. به جبهه ها کمک کنید به خانواده های شهدا رسیدگی کنید از آنها احترام و تعظیم نمایید که طبق حدیث قدسی که خداوند عز و جل می فرماید: من خودم سرپرست بازماندگان اویم هر که ایشان را خشنود سازد مرا خشنود ساخته و هر کس آنها را به خشم آورد مرا به خشم آورده است و به جبهه ها سفر کنید تا با حقایقی که در جبهه ها می گذرد بیشتر آشنا شوید که اینجا دنیایی دیگر است.
و هرگز دست از مبارزه بر علیه مستکبرین و منافقین و ضد انقلاب داخلی برندارید و در راه پیشبرد اسلام عزیز و پیاده کردن احکام حیات بخش آن کوشا باشید.
پیامم به پدر و مادرم این است که اولا از زحمتهایی که برایم کشیدید مرا عفو کنید چرا که شما در راه خدا فرزندتان را دادید و ثانیا هرگز ناراحت نباشید. و مادرم باید چون کوهی استوار باشی و بخود ببالی و همچون زینب (س) پیام رسان خون شهدا باشید و دشمن و دشمنان اسلام و دوست و یاور دوستان خدا.
و خواهران و برادران نیز سفارش می کنم که آنها نیز دست از این اسلام که جوانهای بیشماری را برایش قربانی داده ایم و ائمه اطهار (ع) نیز که بهترین خلق خدایند در راه دین اسلام از همه چیز گذشته و فدا شدند برندارید و در دین اسلام ذوب شدند و فدا شدند.
و از همه دوستانم می خواهم که راه مرا ادامه دهند و در مقابل این همه شهید احساس مسئولیت کنند نمازهای جمعه و جماعت را فراموش نکنید و در تظاهرات هایی که به مناسبت هایی برگزار می شود شرکت کنند دست از هواهای نفسانی بردارید و اخلاص کامل را از خدا بخواهید. دست از روحانیت اصیل اسلامی که امام مان در رأس انهاست برندارید. و بدانید که هر شهیدی که به خون می غلطد باید کسی باشد که اسلحه او را بردارد و بر علیه دشمنان اسلام بکار برد و مسئولیت کسانی هم که وارث خون اویند نیز سنگین تر می شود. که این خونها سرچشمه گرفته از خون حسین (ع) می باشند.
در خاتمه از همه تقاضای عفو و بخشش دارم و برایم دعا کنید و التماس دعا دارم.
امام را دعا کنید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار
به امید پیروزی رزمندگان اسلام بر کفر جهانی بر سرکردگی امریکای خونخوار
وصیت نامه حسن رمضانی اعرامی از رفسنجان 62/5/1

يكم فروردين 1343، در روستاي ماهونك از توابع شهرستان رفسنجان به دنيا آمد. پدرش ‌محمد، كشاورز بود و مادرش كبري ‌نام‌ داشت. تا پايان‌ مقطع راهنمايي درس‌ خواند، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. هجدهم مراد 1362، در مهران توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شكم، شهيد شد. مزار وي ‌در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.