محمد شیخ بیگ

<محمد، بیست‌وهشتم تیرماه سال 1335 در شهر جوپار از توابع شهرستان کرمان متولد شد. پدرش اصغر، کفاش بود و مادرش نیز خانم‌جان نام داشت. او سومین فرزند از چهار فرزند خانواده شیخ‌بیگ بود. خانواده محمد، بنیه‌ای مذهبی داشتند، به طوری که شب‌های جمعه در منزل‌شان مجلس روضه‌خوانی برگزار می‌کردند. علاوه بر آن، مادر به همراه فرزندان در مراسم‌ و هیئت‌های مذهبی شرکت می‌کرد و بچه‌های شیرخوارش در این مجالس بزرگ شدند. مجاورت خانواده شیخ‌بیگ با حریم زیارت‌گاه شاهزاده حسین جوپار و حضور در این مکان معنوی، فرصتی برای کسب معنویت بیشتر و تقرب به اهل‌بیت(ع) برای اعضای خانواده مهیا کرد. محمد دوران تحصیلات ابتدایی را در جوپار طی کرد و به‌دلیل نبود امکان ادامه تحصیل در جوپار، به کرمان رفت. او که دوران نوجوانی را سپری می‌کرد، از نزدیک ظلم و ستم رژیم پهلوی را لمس کرد و آگاهانه و عاشقانه پا در میدان مبارزه با رژیم ستم‌شاهی گذاشت. مهر 1354 به علت اقدام علیه رژیم پهلوی و توزیع اعلامیه‌، نوارهای سخنرانی امام‌خمینی و نوارهای مذهبی و هم‌چنین آتش‌زدن چند مغازه مشروب‌فروشی و حمل سلاح، دستگیر و روانه زندان شد. «اعدام» حکمی بود که دادگاه رژیم سفاک پهلوی برای محمد رقم زد؛ ولی این حکم با تلاش خانواده و وکیلی که گرفته بودند، با یک درجه تخفیف به زندان ابد تقلیل یافت و بالاخره محمد 22 بهمن‌ماه سال 1357 همراه دیگر زندانیان سیاسی به دست توانای مردم مسلمان ایران آزاد شد، در حالی که آثار شکنجه بر بدن او مشاهده می‌شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با تشکیل سپاه پاسداران، به عضویت این نهاد نوپای انقلاب درآمد و از بانیان سپاه در کرمان شد و در واحدهای تحقیقات، تعاون و تدارکات فعالیت کرد. با آغاز تحرکات گروهک‌های منافق در کردستان و دیگر نقاط کشور، محمد برای حضور در کردستان اقدام کرد و در لیست اولین داوطلبان اعزام قرار گرفت. مأموریت او در مهاباد چهار ماه طول کشید و بازگشتش از مهاباد مصادف شد با روزهای آغازین جنگ تحمیلی. محمد پس از توقف چند روزه در کرمان، راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد. از شروع جنگ تحمیلی تا زمان شهادت جز در هنگام مرخصی، جبهه و خدمت به رزمندگان و خانواده‌هایشان را ترک نکرد. حتی در ایام مرخصی هم به خانواده‌ی شهدا رسیدگی می‌کرد. هم‌کار تعاون لشکر ثارالله کرمان بود و در برهه‌ای، مسئولیت این واحد را به عهده داشت. دی‌ماه سال 1358 ازدواج کرد و حاصل این ازدواج، دو پسر به‌نام‌های میثم و محمدعلی و یک دختر به‌نام شیما است. سرانجام محمد چهارم آذرماه سال ۱۳۶۵ در کربلای چهار در منطقه شلمچه مزد خدمات و رشادت‌هایش را از خدا گرفت و به شهادت رسید.