محمد شاهی مریدی

بسم رب شهداء و صدیقین
قال امام صادق (ع): من قتل فی سبیل الله لم یعرفه الله شیئا من سیئاته
کسی که در راه خدا کشته شود خداوند هیچیک از گناهانش را به او نشان نخواهد داد.(همه گناهانش آمرزیده می شود.)
بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود فراوان به یگانه منجی عالم بشریت مهدی موعود امام زمان عج و با سلام بر نائب بر حقش امام خمینی .
سلام بر امت شهید پرور ایران که با خون عزیزانشان درخت برومند اسلام را آبیاری کرده اند و این درختی را که از دوران های بسیار قدیم با ایثارگری امامان و شهید شدن یارانشان آبیاری شده است .
و من خوشحالم که در این جهان بزرگ در این مکان قرار گرفته ام و خداوند  متعال چنین زندگی به من عطا کرده است و خوشبختم که من گناهکار را در صف ایثار گران و سربازان امام زمان مهدی موعود قرار داده است شاید بتوانم خدمتی به اسلام عزیز انجام دهم که شاید روز رستاخیز با این همه گناه در برابر خداوند قادر و رحمن و رحیم سر را بالا بگیرم.
خوشبختم که در این برههاز زمان قرار گرفتم و زمان علیه حق بر باطل و چیره شدن اسلام بر ابر قدرتها و کافران گه این دشمنان می خواهند اسلام را از بین ببرند حال آنکه آرزو می کردیم ای کاش در نبرد زمان امام حسین بودیم و حالا مانند جنگ و با همان خصوصیات برای اسلام بوجود آمده پس جهاد کنیم که یکی از فروع دین است انجام دهیم.
ابوی گرامیم امیدوارم که خوشبخت باشید و از اینکه فرزند حقیرت در صف امام زمان شرکت کرده است. و از اینکه به تو  هیچگونه خدمتی نکرده ام ببخشید و بعضی مواقع نافرمانی کردم و موجب ناراحتی شما شده ام التماس دعا دارم که من محتاج می باشم.
ای مادر غم خوار من خوشبخت باش که مرگم شهادت در راه خداست و این مرگ در هر جای جهان و هر موقع از زمان زودتر یا دورتر برای هر انسان است پس حالا که ما می توانیم که با کارهای نیک خود را با آن کس که ما را از هیچ به یکئ انسان آفریده است پیوند دهیم پس مرگم هم باید از راه همان باشد تا در بهشت همانند دیگر شهیدان زندگی کنم .مادر جان من محتاج به دعا می باشم پس دعایم کن تا شاید خداوند مرا عفو نماید.مادر موقعی که در عاشورای حسینی گریه می کردی بر حسین مظلوم و من را شیر می دادی  و این شیر در جان و روح من بوجود آورد که ندای نائب امام زمان را لبیک گویم و مادر جان توقع از مردم نداشته باش مبادا که اجر خود را با گریه و زاری از بین ببری همیشه گریه و زاری به یاد امام حسین کن تا قلبت به یاد مظلومیت امام حسین در شب عاشوری آرام گیرد و از برادران و خواهرانم طلب عفو دارم برادرانم از خدا و پیامبرش دور نشوید که تا آخرت خود مهیا سازید خواهرانم ناراحت نباشید دنیا به هیچکس وفا ندارد و هیچکس غیر خالق بی همتا در این جهان باقی نمی ماند و همگی باید کوچ کنیم اما بعضی با گناه و ناراحتندو بعضی خوشحال و مرگ را شیرین می دانند و امیدوارم پیروان راه پیامبر و امامان باشید امیداورم چند کلمه شتابی را بپذیرید.

دهم ‌فروردين 1348، در روستاي‌ طرنگ از توابع ‌شهرستان بافت‌ به دنيا آمد. پدر خيرالله و مادرش مهرنساء نام ‌داشت. تا سوم متوسطه درس خواند، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌و‌دوم دي 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به پا و سر، شهيد شد. مزار وي در زادگاهش واقع است.
پدر و مادرش در زمان تولد شهید به صورت چادر نشین زندگی می کردند و زندگی محقرانه عشایری داشتند. در سال دوم دبیرستان برای اولین بار به جبهه رفت و به مدت 4 ماه ماند و بازگشت و به درس خود  ادامه داد و در سال سوم دبیرستان چون سپاه محمد  (ص) اعزام به جبهه شد او به همراه دوستان خود به جبهه رفت و پس از مدت 3 ماه چون عملیات شلمچه صورت گرفت این شهید در گردان به عنوان آرپیچی زن گردان به خط مقدم اعزام گردیده و خمپاره ای کنار پای او اصابت می کند و دو پای او را قطع می کند و آن شهید بعد از از مدت ها در زیر گلوله های دشمن به عقب برده می شود به علت اینکه این شهید از خدا خواسته بود که در حال معلول بودن دیگر بازنگردد در هنگامی که این در آمبولانس بوده است خمپاره ای به کنار ماشین اصابت می کند که ترکش به قلب او اصابت می کند و شهید می شوند محل شهادت در شلمچه و در عملیات کربلای 5 بود و تاریخ شهادت 65/10/20