منصور احمدی گیسمونی

بسم الله الرحمن الرحیم وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام بر مهدی(عج) منجی بزرگ انسانها و پاسدار انسانیت و با سلام به رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی. امیدوارم سخنانی که با این قلم روی کاغذ می آورم از صمیم قلب باشد و فقط برای رضای خدا باشد چون آنچه برای هر مسلمان مقصد است، رضای خداست. ای امت حزب الله همانطور که شهید با خونش و معلول با ایثارش امام را یاری داد تو هم با مبارزه ات و صبرت در این راه امام را یاری بدهید که بدنبال آن یاری خداست و شما این انقلاب را محافظت کنید که یک امانت الهی است و این هم خودش یک امتحان عظیم و بزرگ است اگر از این امتحان پیروز در آییم و این انقلاب را حفظ کنیم و اگر با خودسریهای خودمان و خودمحوریهای خودمان این انقلاب را از راه راستش منحرف نکنیم در حقیقت راه حسین را تداوم بخشیده ایم. و اگر حفظ نکنیم به جرگه یزیدیان پیوسته ایم و ای امت حزب الله حسین دو راه به شما نشان داده یک راه حق و یک راه باطل و اگر کسی در راه حق نبود بی شک در راه باطل است. و شما سعی کنید که حق را بشناسید بعد راه آن را هم خواهید شناخت اما سخنی با پدر و مادر عزیزم دارم . می دانم که بعد از مرگ من کمرتان خم خواهد شد و موی سرتان سپید خواهد شد ولی من برای شما عزیزتر از علی اکبر نزد امام حسین نیستم و امیدوارم که من را حلال کنید چون در طول زندگیم نتوانستم یک ذره از حق شما را بجا آورم و امیدوارم همانطور که من با خونم دشمن را نابود کردم شما با صبرتان و یاری امام، دشمن را بیشتر از خون من نابود کنید و سخنی با تو خواهرم دارم که حجابت را حفظ کن و نمازت را بپا دار که دشمن را رسوا می سازد و تو ای برادرم اسلحه ات را بردار و با آن امریکا و تمام مزدورانش را نشانه رو و همینطور از تمام دوستان و آشنایان حلالیت می طلبم و امیدوارم که اگر از من ناراحتی دارند حلال کنند و آخرین آرزویم این است که در راه آزادی کربلای حسین به شهادت برسم.در وقت نماز برایم سعات را طلب کنید و نماز جمعه و دعای کمیل و توسل را فراموش نکنید و تو ای مادر برایم گریه نکن. برای شهدای بی مادر و مفقودالاثر گریه کن و سلامم را به امام برسانید و امیدوارم که این جمله ها را از صمیم قلب نوشته باشم و باز هم تکرار می کنم از شما دوستان و اقوام حلالیت می طلبم. والسلام خدایا خدایا تو را بجان مهدی، تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار

یکم دي 1344 ، در شهرستان سيرجان چشم به جهان گشود. پدرش تهمتن، پاسدار بود و مادرش معصومه نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. سال 1363 ازدواج كرد و صاحب یک دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بيست و یکم بهمن 1364 ، در اروندرود بر اثر اصابت تركش به سر، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد. برادرش مسعود نيز به شهادت رسيده است.