عباس احمدی پور نظام آبادی

بسم الله الرحمن الرحیم

وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ***اَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَهَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ***با سلام به امام زمان (عج) و امام امت و شهدای عزیز و رزمندگان اسلام و اسیران در بند و معلولین و  مجروحین و سلام بر شما امت شهید پرور ، با توجه به اینکه هر فرد نوشته از خود باید بجا بگذارد. نسبت مسائلی که دارد بر آن شدم چند کلمه ای به عنوان وصیت نامه بنویسم .این راهی است که انسانها باید بروند «کل نفسٍ ذائقة الموت» چه بهتر اگر خداوند قبول کند در راه او برویم شما تاریخ را ورق بزنید، از اول خلقت آدم ظلم و جور بوده است و حق هم بوده و در این زمان کنونی هم چنین است، تمام استکبار جهانی شرق و غرب یکطرف شده اند و جمهوری اسلامی ایران هم یکطرف و اگر اینها مخالف ما در حال حاضر شده اند به خاطر اسلامی بودن نظام ماست پس چرا اینها در زمان ستم شاهی با ما مخالف نبودند؟ حال که ما این نظام اسلامی را قبول کرده ایم پس باید یار و یاور این حکومت بود. اینکه نمی شود هرچه به نفع ما بود قبول کنیم و هرچه نبود رها کنیم در صورتی که آن هم به نفع ما باشد در نظام اسلامی در قرآن کریم می فرماید چرا شما به قتال یعنی به جهاد نمی روید، ما همانطور که روزه را واجب کردیم بر انسانها جهاد را نیز واجب کردیم. و به خدا بدانید که از قافله دور می افتید کاروان اباعبدالله الحسین به سوی کربلا در حرکت است و ما باید درس از مکتب حسین علیه السلام بیاموزیم که حج هم واجب بود رها کرد و به سوی جهاد آمد چون اسلام را در خطر دید. هم اکنون هم آن زمان است اگر به یاری حسین زمان نروید اسلام در خطر است پس بشتابید به سوی حق،  این دنیا فانی است و محل گذر. پس ما باید اعمال نیکو و شایسته که مورد قبول خداوند باشد انجام بدهیم. اگر خدا هم ما را خلق کرده به همین علت است نه به خاطر مال اندوزی و ریاست و مقام پرستی و غیره … . شما آن پول دار و ثروتمند را و آن فقیر و طبقه سوم را هم بنگرید. هر دو طبقه چیزهایی که داخل قبر با خود می برند یکسان است از خداوند متعال تقاضا دارم که به  همه ما درک معنویت و کار کردن با اخلاص و فقط برای رضای او انجام دادند را به شما و من عنایت بفرماید و آنچه در این دنیا می ماند یک خوبی و یک بدی است پس چه بهتر که خوبی بماند، راجع به نظام جمهوری اسلامی ایران تذکر دادم که بر همه ما مردم لازم است که این حکومت را حفظ کنیم. سخنی با برادران پاسدارم : برادران عزیز باید خیلی توجه داشته باشید در چه محلی و لباسی خدمت می کنید باید عرض کنم که خداوند منت گذاشته سر ما پاسداران که این لباس مقدس را به تن ما پوشیده . از همه برادران پاسدار و بسیجی خصوصاً سپاه بم و فهرج و گلباف طلب مغفرت و آمرزش و عفو دارم اگر بدی از اینجانب برادر حقیر و خدمتگذارتان دیده اید به بزرگواری خودتان من بنده رو سیاه را بخشید. خلاصه به همه مردم عرض می کنم و به تمام اقشار مردم که کارهای گوناگون دارند کارهای خود را افزایش دهند از جمله کشاورزی ، خدمتگری، توجه به نماز جمعه، مراسمات مختلف ، مجالسی که برگزار می شود شرکت کنید. مردم طرفدار مسئولین و مسئولین هم کار برای مردم بکنند و از یک سری مسائل تفرقه افکن دوری کنید، با هم وحدت داشته باشید. اگر با هم انسجام و وحدت داشته باشید خداوند به شماها توفیق خدمت عنایت می کند و یک عرض کوچکی به مردم محل زندگی خودم دارم، در گذشته آنچه بوده باید تمام شود و همگی در خط انقلاب اسلامی به خصوص جوانان که باید تحرک بیشتری به خرج بدهند قرار بگیرند و به حرف های پوچ و بیهوده افراد ضد انقلاب گوش ندهند و توجه به مسائل اسلام  و انقلاب اسلامی که حرف خداوند نیز همین می باشد داشته باشید که فردای قیامت به درد شما می خورد. و از خداوند تبارک و تعالی توفیق همه مردم محله را نسبت به اسلام عزیز خواستارم.خدمت پدر و مادر خود سلام عرض می کنم و ای پدر و مادر بنده در ابتدا متعلق به خداوند  و سپس به شما می باشم. شما حق پدر و مادری بر گردن من دارید و حق بزرگی هم هست و من نتوانستم این حق را ادا کنم. باید به بزرگواری خودتان من را عفو کنید، اگرجه فرزند خوبی هم نبودم، خدمت برادرانم رضا و حسن و حسین و منصور و ناصر و خواهرانم زهرا و فاطمه سلام می رسانم و ای خواهران و برادران اگرجه حق به گردن من دارید ولی من را ببخشید شما خانواده اگرچه در طول انقلاب زجر و اذیت زیادی کشیدید و خانه شما را آتش زدند و شکستند باید همچنانکه در گذشته بودید حال و آینده نیز باشید و دست ازراهی که می رویدو آن راه اسلام است برندارید. خدمت دامادهایم و عروسهایم (زن برادرهایم) و خواهرزاده هایم و برادر زاده هایم و عموهایم و دائی هایم و خاله ها و عمه ها و برادر خانم هایم و خواهرخانم هایم و خانواده هایشان و بچه های آنها سلام عرض می کنم و از همگی التماس دعا و امید عفو و بخشش دارم.و اما تو ای همسر عزیزم اگر در طول این چند سالی که با هم ازدواج کردیم  به لطف خداوند زندگی نسبتاً خوشی هم داشتیم درست است خیلی ناراحت کننده می باشد که از هم جدا بشویم  ولی چرخ زمانه است و اسلام واجب تر. شما باید همچنانکه در طول انقلاب مبارزه کردی و مدتی هم که با هم بودیم نیز چنین بودی باید از این به بعد خیلی کوشاتر و فعالتر کار برای اسلام بکنید. اگر همسر خوبی هم برای تو نبودم ولی از شما استدعای بخشش و عفو می طلبم و از خداوند متعال می خواهم که زندگی و اوقات خوبی را بگذرانی و به بچه ها خوب رسیدگی کنید و از بابت من آنها را نوازش کنید.و شما ای فرزندان عزیزتر از جانم سمیه جان  و علی جان و ساره جان شما را به خدا می سپارم و حق زیادی بر گردن پدر خود داشتید ولی پدر حق شما را ادا نکرد و از این دنیا رفت البته پدر شما لیاقت شهید شدن را ندارد ولی اگر خداوند عنایتی به حق پدر شما کرد باید خیلی خوشحال باشید و افتخار کنید انشاالله مادرتان هم حق مادری را و هم حق پدری را برای شما انجام خواهد داد و توفیق شما را از خداوند متعال خواهانم. از شما همسر و فرزندانم التماس دعا دارم. راجع به زندگی بنده از مال دنیا فقط همین خانه ای که زندگی می کنم دارم و خمس آن و بقیه وسایل زندگی را موفق نشدم بدهم این کار را انجام بدهید. و این خانه را به همسر و فرزندانم می بخشم و بدهی و بستانکاری که دارم همسرم همه آنها را می داند و انشاءالله تمام این مسائل را همسرم حل خواهد کرد و در پایان از پدر و مادر و خواهرانم و برادرانم . همسرم و فرزندانم می خواهم که اگر خداوند ایت توفیق را نصیب بنده کرد افتخار کنید خدای نکرده ناراحت نشوید و اگر هم ناراحت شدید و خواستید گریه بکنید به مظلومیت حسین (ع) و فرزندان آن بزرگوار گریه کنید لازم به تذکر است که من تعدادی نماز قضا دارم مبلغی از حقوقم را بدهید هر برج نمازهای قضایم را بجا بیاورند صورت آنها در دفتر کوچکی داخل ساک می باشد.مجدداً از همه قوم و خویشان و فامیل و دوستان و آشنایان و همسایه ها طلب مغفرت و بخشش می کنم و التماس دعا دارم و میخواهم که همواره همگی پشتیبان ولایت فقیه و رهبری حضرت امام باشید بخصوص خانواده خودم و پدرم بیشتر تلاش کنند. به امید پیروزی حق بر  باطل و زیارت قبر حسین علیه السلام.دعابه جان امام امت فراموش نشود. این وصیت نامه مقداری از آن در سنگر هورالعظیم واقع در خاک عراق در تاریخ /1364/70/30 و بقیه آن در تاریخ 1364/11/12 تحریر شده است.عباس احمدی پور اعزامی از بم عضو رسمی سپاه بم

یکم مهر 1337، در شهرستان بم به دنيا آمد. پدرش احمد، بنا و معمار بود و مادرش صغرا نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته برق درس خواند و ديپلم گرفت. پاسدار بود. سال 1359، ازدواج كرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. بيست و دوم بهمن 1364 ، با سمت فرمانده گردان 418 لشگر 41 ثارالله در فاو عراق بر اثر اصابت تركش به كمر، شهيد شد. مزار وي در روستاي د هشتر تابعه شهرستان زادگاهش واقع است.