علی رضایی حسن آبادی

بسم الله الرحمن الرحیم
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ  وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ
ای کسانیکه ایمان آوردید و هجرت و جهاد کرده اید در راه خدا و از مال و جان خود گذشتید درجه شما نزد خدای بزرگ است.
سلام بر مهدی در هم کوبنده ظلم و ستم.
سلام و درود بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی جهان و درود بی پایان به شهیدان و پاسداران انقلاب اسلامی که امام می فرماید “ای کاش من هم یک پاسدار بودم.”
امت قهرمان امیدوارم که بعد از شهادت من همیشه یار امام باشید و گول نخاله گروهکهای نابود شده [وابسته] به شرق و غرب را نخورده و از راهنمایی های امام که دشمن از آنها هراس دارد گوش فرا دهند و همیشه به ولایت فقیه لبیک گفته و چشم دشمنان اسلام را کور کنند من از امت قهرمان می خواهم که کورکورانه از دشمن اطاعت نکنند من این راه را با چشمان باز انتخاب کرده و این راه را علی گونه پیش می گیرم و چه سعادتی از این بالاتر که انسان در راه عقیده و آرمانش به شهادت برسد و همانطور که علی(ع) فرموده (مرگ برای همگان است و چه خوب است انسان مرگی را انتخاب کند که آبستن زندگی باشد.)
پدر و مادر عزیزم اینک که بسوی سرنوشت راهی می شوم امیدوارم که خدا مرا نیز در زمره شهدا قرار داده و انشاالله که او مرا بسوی خود خوانده باشد و تنها آرزویم این است که مرگم برای اسلام سربلندی و برای شما(پدر و مادرم) افتخار و برای ملتم درسی باشد و باعث تداوم بخشیدن هر چه بیشتر انقلاب باشد. مادرم هر وقت به یاد من افتادی شکر خدا را بجا آور که خدا سعادت مادر شهید بودن را به تو داده و لایق این دانسته که فرزندی به تو بدهد و تو او را بزرگ کنی بعد مهر و علاقه او را در دل تو انداخته و بعد او را در راه خدا بدهی و به آسانی از او بگذری واقعا خوش بحال شما و مقامتان نزد خدا.
ای خدای مهربان مرا بیامرز و این جان ناقابل را از من قبول کن. ای خدا این امام بزرگ را تا ظهور مهدی(عج) نگهدار. از پدر و مادر گرامی از برادران و خواهران دلسوزم می خواهم که مرا ببخشند و از برادرانی که مرا می شناسند امید عفو دارم و خواهش می کنم که پشت امام را خالی نکنند. امت اسلامی باید بداند که این انقلاب با شهدای زیاد دست ما رسیده از آنها خواهش می کنم که این باز سنگین را بر زمین بگذارند چون در این صورت انقلاب به وابستگی کشیده می شود. خدایا به مادرم بفهمان فقط فرزند او شهید نشده و به پدر و مادرم صبر توام با آگاهی عطا کن. در پایان چند بیت شعر برای مادرم می نویسم:
بیا مادر به خواب امشب به چشم پرگناه من / مرا آهسته خاکم کن تو ای تنها پناه من
اگر هرگز نمی سازم تو را ازخواب خوش بیدار / برو آهسته خواب امشب فدای آن رخ ماهت.
در ضمن تمام کتابهایم را وقف کتابخانه شهید آیت(حسن آباد، نوش آباد) می نمایم. والسلام.

يكم‌‌ خرداد 1341، در شهرستان‌ رفسنجان چشم به‌‌ جهان گشود. پدرش‌ حسين، كشاورز بود و مادرش كبرا نام داشت. تا پايان مقطع ‌متوسطه‌ در رشته اقتصاد درس‌ خواند و ديپلم گرفت، به‌عنوان‌ بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌وسوم تير 1361، در شلمچه بر اثر اصابت تركش‌ به شهادت رسيد. پيكر وي بر اثر ماندن در منطقه متلاشي ‌شد و پس از تفحص ‌سال 1376، در روستای نوش‌آباد تابعه شهرستان زادگاهش ‌به خاك سپرده شد. برادرش مهدي نيز به شهادت رسيده است.