غلامرضا جهان آبادیان

بسم الله الرحمن الرحیم
“و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقونگ
گمان مبرید که کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند، بلکه زنده اند و نزد خدای خویش روزی می خورند.
خداوندا مرا از مجاهدان راه خویش قرار ده و مرگمرا شهادت در راه خویش قرار ده، گناهان مرا بیامرز  و مرا در کنار شهیدان راهت محشور فرما، زیرا تحمل عذاب جان فرسایی که خودموجب آن شده ام ندارم.
از پدر عزیزم می خواهم که مرا ببخشد، چون من فرزند خوبی برای او نبوده ام و ای مادر عزیز و گرامی ام، شیر خود را بر من حلال کن و مرا ببخش چون من فرزند خوبی نبوده ام و دل پاکت را شکسته ام. و تو مادر دومم امیدوارم که مرا ببخشی و اگر بی احترامی از من دیده اید عفو نمایید و ای برادران و خواهرانم امیدوارم که مرا مورد عفو  و بخشش خود قرار دهید. من برادر خوبی برای شما نبوده ام که از فرمان بزرگترها سرپیچی می کردمو کوچکترها را مورد اذیت و آزار قرار دادم و از همه شما می خواهم که بدی های مرا مورد عفو خویش قرار دهید و همیشه گوش به فرمان پدر و مادر خود باشید و بین مامان های خود فرق قرار ندهید و احترام خود را نسبت به آنها زیادتر نمایید و اگر خدای نکرده بی احترامی نسبت به آنها کرده اید زود معذرت خواهی نموده و رضایت آنهارا جلب نمایید. و شما که نماز برایتان واجب است نمازتان را ترک نکنید زیرا نماز ستون دین بوده و یکی از امامان می فرماید اگر کسی نماز خود را سبک بشمارد مورد شفاعت ما قرار نمی گیرد. از شما می خواهم که در نمازهایتان مرا نیز یاد نمایید و از خدا بخواهید که گناهان مرا بیامرزد و اگر لایق هستم مرا در کنار شهیدان راه حق قرار دهد. در اینجا همه شما را به خداوند متعال می سپارم و امیدوارم که همیشه موفق و مؤید باشید و از مومنان راستین راه حق باشید. برادر حقیرتان غلامرضا
انا لله و انا الیه راجعون 1365/11/1

بيست‌و‌پنجم ‌شهريور 1347، در شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش‌علي و مادرش كبري نام داشت. دانش‌آموز سال چهارم متوسطه بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. هفتم ‌بهمن 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي شهرستان بم ‌واقع است. برادرش حسن نيز به شهادت رسيد.