علیرضا اسماعیل زاده

بسم رب الشهدا و الصدیقین
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَانٌ مَّرْصُوصٌ
اشهد ان لااله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله
وصیتنامه بنده حقیر عبد ذلیل مسکین و مستکین علیرضا اسماعیل زاده فرزند جلال.
در این برهه از زمان که بمبها را بر سر ما فرود می آورند و خمپاره ها بر سر ما سوت می کشند و گلوله ها را به سوی قلبهای ما نشانه گرفته و پرتاب می کنند دفاع از ایمان و شرف واجب است و کسانی که شانه خالی می کنند گرفتار عذابی دردناک می گردند و دچار غضب خدا می شوند. من چون امام عزیزمان فرمودند: جوانها باید به جبهه بروند و فرمودند جنگ واجب است وظیفه خود دانستم که به امر او که امر خداست گوش فرا دهم و در راه خدا تا پای جان دادن بجنگم و هدفم از جبهه آمدن احیای راه حسین بن علی(ع) است. من به جبهه آمدم تا آن کسانی که نسبت به جبهه و جنگ بی تفاوت بوده اند به خود بیایند و اصلاح شوند همچنین غل و زنجیره های شیطانی و اسارت و فساد را از دست و پای خود باز کنند. ای دوست، دنیا مخلوطی از شهدها و شهوتها و عذابها است اگر دوست بداری باخته ای و اگر از آنها دوری کنی و آنها را رها کنی بر هوای نفس خویش غلبه کرده و پیروز خواهی شد. امید به دنیا، منشا و سرچشمه همه یاسها و ناامیدیها است اگر با دنیا و هواهای نفسانی خو گرفتی دیگر رهایت نمی کند و تو را به خودت وا می دارد و خوشی و راحتی دنیا مانند یک قطره ای است که با یکبار نوشیدن تمام می شود و اگر به زمین افتد هرگز بدست نمی آید و بیچاره آن کسانی که به دنیا و هواهای نفسانی پاسخ مثبت می دهند.
من بعنوان یک بنده ذلیل و یک فرزند حقیر و کوچک از پدر و مادرم و برادران و خواهرانم خواهش دارم که در همه کارها و اعمالشان به خدا توکل کنند و همیشه خدا را بر اعمال و رفتارشان ناظر و آگاه بدانند و امیدوارم که یک لحظه از آداب و اخلاق اسلامی دور نشوند و همیشه یاور و پشتیبان امام عزیزمان بوده و دست از این اسطوره تقوی و این بت شکن زمان که پوزه تمامی ابرجنایتکاران شرق و غرب را به خاک مالیده است دست بر ندارید.
پدر و مادر عزیزم اگر خداوند این سعادت بزرگ و جاودانی را نصیبم کرد و از میان شما رفتم مانند یک شیر و یک کوه استوار در تشییع جنازه من شرکت کنید و هیچگونه ضعف و سستی از خود نشان ندهید و با این عمل خداپسندانه خود مشت محکمی بر دهان تمامی منافقان و کافران بکوبید و شما ای پدر جان مانند یک شیر و یک حزب اللهی واقعی سرت را در جامعه بلند کن و سینه ات را سپر کن و بگو که فرزندم امانتی بود از طرف خدا و اینک این امانت در نزد خداست. پدر و مادرم کوه باشید و همچون کوه مقاوم و استوار و پای برجا باشید و هرگز از یاد و نام خدای متعال غافل نباشید و شما ای برادرانم در مسیر خداوند قدم بردارید و همیشه ادامه دهنده خون سرخ شهدا باشید و سختیها و مشکلات را با توکل بر خداوند متعال تحمل کنید و همیشه صبر را پیشه کنید که خداوند می فرماید ان الله مع الصابرین. در کارهایتان و در درس خواندنتان و هم در کلیه اعمالتان از یاد خدا غافل نشوید و دوست دارم که بعد از شهادتم با شهامت و شجاعت تمام اسلحه ام را بردارید و سنگرم را خالی نگذارید و همیشه سربلند و پابرجا باشید.و شما ای خواهرانم زینب وار، در مقابل ناملایمات دست و پنجه نرم کنید و همچون زینب این بانوی نمونه صبر را در تمامی کارهایتان پیشه کنید و از تمام امت حزب اللهی می خواهم همانطور که تا کنون جبهه را گرم نگه داشته اند از این به بعد هم به جبهه بیایید و سنگر ها را خالی نگذارند و دیگر سخنی ندارم به امید روزی که پرچم اسلام بر تمامی جهان به اهتزاز در آید و به امید روزی که انشاالله نامه عملمان را به دست راستمان دهند. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار.

يكم‌فروردين‌1351، در شهرستان‌بم‌به دنيا آمد. پدرش جلال، خواربارفروش بود و مادرش طاهره نام داشت. دانش‌آموز سال چهارم متوسطه بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌ و سوم خرداد1367 ، در شلمچه براثر اصابت تركش به سر و سينه، شهيد شد. مزار وي در زادگاهش واقع است.