حمید مسجدی

وصیت نامه شهید حمید مسجدی در تاریخ 65/5/18
بسم الله الرحمن الرحیم
فاما الذین امنوا بالله و اعتصموا به فسیده خلهم فی رحمه منه و فصل و یهدیم الیه صراط مستقیما پس آنان که بخدا گرویدند و به او توسل بستند بزودی آنها را به جایگاه فضل و رحمت خود یعنی بهشت ابدی در آورد و آنان را براه راست رهبری فرماید.
سلام بر قائم منتظر مهدی (عج) برقرار کننده حکومت عدل جهانی و درود بر رزمندگان و لشکریان ایثارگر جبهه های نبرد علیه ظلمت که زمینه ظهور حضرتش را فراهم می آورند.
عاقبت مرگی که از آن می گریزید شما را در خواهد یافت و پس از مرگ به سوی خدائیکه دانای آشکار و نهان است باز می گردید و او شما را به آنچه از نیک و بد کرده اید آگاه می سازد . هر چه اندیشیدم که آیا می توانم از سیطره و حکومت الله (تبارک تعالی) بگریزم و آیا می توانم از مرگ فرار کنم فکرم به جایی نرسید چرا که هر مکانی تعلق به او دارد (ولله فی السموات ومافی الارض) و نه تنها از حکومت او فرار ممکن نیست بلکه از مرگ هم نمی توان گریخت و اوست که زنده است و نمی میرد این بنده روسیاه قصد نوشتن وصیت نامه ای را نداشتم چگونه می توانم چیزی را بنویسم که خود در طول حیاتم بدان عمل نکردم ولی چه کنم این دفعه اول نیست چه بسا دیدم نصیحتهایم در دیگران موثر بود ولی در خودم هیچ و اما به حسب وظیفه چند نکته را یادآوری می نمایم دنیا جای ماندن نیست بلکه پلی است که باید از آن گذر کرد و به سرای ابدیت پیوست خوشا آنانکه از این ره توشه ای برداشتند و به جوار رحمت حق شتافتند نه مثل من بیچاره که عمرم را به بیهودگی گذراندم و جز معصیت توشه ای بر نگرفتم ولی میروم تابلکه با ریخته شدن خونم گناهانم آمرزیده  و مورد عفو و مرحمت خدا قرار گیرم ای برادران قدر امام امت این رهبر عزیز و دلسوز امت را بدانید خدایا من چطور شکر و سپاس تو را بجای آورم از اینکه چنین پدر ومادر عزیز و بزرگواری به من عنایت فرمودی و آنها چقدر سعی و همت در تربیت من داشتند ولی من درعوض به آنها زحمت و رنج فراوان دادم . وای به حالم که نتوانستم حقوقیکه آنان برگردنم داشتند بجا بیاورم وای برمن که حق برادران و خواهران عزیزم را نتوانستم ادا نمایم . خدایا به لطف و کرمت قسم از این بنده روسیاهت درگذر چرا که آنچه تو گفتی با اینکه خیر وصلاح من بود عمل نکردم و هدف از آمدن من به جبهه این بود که آمدم تا شاید بتوانم گناهان خود را برطرف کنم و این عشق حسین (ع) بود که من را به اینجا کشانید ودر آخر از پدر ومادرم می خواهم که در شهادت من خود را نخراشید و گریه زیاد هم نکنید چونکه من پیش از شهادتم برای خودم گریه زیاد کردم و اگر  هم می خواهید گریه کنید برای مظلومیت حسین (ع) گریه کنید برای شهیدان این زمان بهشتی – رجایی – باهنر و سایر شهدای دیگر گریه کنید و سلام من را به تمام دوستان و خویشان برسانید وبعد از من انشاءالله که راه کربلا باز شد و به آنجا رفتید سلام من را به امام حسین (ع)برسانید و بجای من هم قبر آقا امام حسین (ع) را ببوسید و زیارت کنید و در آخر از برادران نگاری می خواهم که مساجد را ترک نکنید و در دعاها شرکت کنید چون که همین دعاها هستند که رزمندگان را یاری می کنند و اگر جنازه من بدستتان رسید آنرا به نگار ببرید و کنار قبر شهید ابوالقاسم قاسمپور دفن کنید و دعا برای امام از یادتان نرود وازهمه برادران می خواهم که اگر از من ناراحتی دیده اید مرا ببخشید .
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار وسلام
التماس دعا
شهید حمید مسجدی