محمدرضا باقری چاروک

خلاصه ای از وصیت نامه شهید
بسم الله الرحمن الرحیم
پدر و مادر عزیز از شما که مرا بزرگ کردید خواهش دارم اگر شهید شدم برایم گریه مکنید، بدانید که این راه را خود آگاهانه انتخاب نموده ام بدانید که پایان تمامی بدنها مرگ است پس چه بهتر که این مرگ در راه خدا باشد. شما را به صبر و تقوی در راه خدا دعوت می کنم.
پیام من برای برادران و خواهرانم این است که قدر رهبر را بدانید. دعوت و دستوراتش را بپذیرید. او از خاندان ائمه اطهار است. در راهش از مال و جان دریغ نکنید. ارزش انقلاب اسلامی را بدانید. علایق و مشکلات مادی شما را گمراه نکند. به خون شهدا ارج نهید به وصایای آنها عمل کنید. من اگر هر جا بروم و بدنم به دستتان نرسید ناراحت نشوید زیرا همه جای زمین از آن خداست.

محمدرضا، دوازدهم شهریورماه سال 1345 در روستای خنامان از توابع شهرستان رفسنجان به دنیا آمد؛ پدرش غلام‌علی، كارمند بود و مادرش معصومه نام داشت. او تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و سپس به نقاش ساختمان روی آورد. محمدرضا بعدها به جهادسازندگی پیوست و راهی جبهه شد. این جوان خوش‌غیرت خنامانی، بیست‌وسوم اسفندماه سال 1362 در عملیات خیبر در منطقه طلائیه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.