حسن برزگر حسيني

بنام خدای بخشنده مهربان
با درود به رهبر کبیر انقلاب و سلام بر تمامی پاکبانان جبهه رزم و درود بر شهیدان از صدر اسلام تاکنون. وصیت نامه من وصیت نامه خودش نیست التماس است نسبت به خوانندگان چرا که من از امت شهیدپرورمان می خواهم که ای مردم ما به لحظه حساسی از زمان رسیده ایم و هر لحظه امکان دارد اگر شما این انقلاب را پشتیبانی نکنید اسلام برای قرنها خاموش گردد و نام انبیا از صفحه قلب امت اسلام محو گردد و شقاوت ستمگران تاریخ همیشه شامل حال ما گردد خواهش بعدی من به پدر و مادران است که نگذارند گناه یک عمر فرزندشان به گردنشان بیفتد و با رفتن فرزندشان به جبهه مخالفت نکنند و بگذارند که آنها حسین زمانشان را یاری کنند . پدر و مادر گرامی زبان من قادر نیست که درباره شما با قلم بر روی کاغذ احساسم را بیان کند زیرا که شما در مقابل ظلم های من نسبت به شما در عوض به من مهربانی کرده اید که شرم دارم بر زبان بیاورم ولی از اینکه همیشه مرا تشویق به جبهه رفتن کردید خدا شما را در آخرت با سالار شهیدان حسین بن علی(ع) محشور گرداند. هر هفته بر سر قبر من بیایید و فاتحه خوانده و از خدا بخواهید که خدا از گناهان بی شمار و طاعتهای کم من درگذرد و رحمتش شامل حال من نیز بگردد. خواهران و برادران عزیزم ای که همیشه و در همه حال من نابخرد را نصیحت می کردید بدانید که تا آخرین لحظات شما را بعد از خدا پیش چشم داشتم و من از خدا می خواهم که اجری عاجل به شما بدهد.  

چهارم‌خرداد 1341، در شهرستان رفسنجان متولد شد. پدرش امير، نانوا بود و مادرش صغري نام داشت. تا پايان مقطع متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و ديپلم گرفت، به‌عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست‌و‌چهارم فروردين 1363، در جزيره ‌مجنون بر اثر اصابت تركش به سينه، شهيد شد. مزار وي در گلزار شهداي عباس آباد رفسنجان واقع است.