عباس امینی زاده

بسم الله الرحمن الرحیم
با درود و سلام بر حضرت محمد (ص) این یگانه منجی عالم بشریت و با درود و سلام بر تمام انبیاء در خط اسلام و با سلام و درود بر امام زمان و نائب برحقش امام امت خمینی کبیر. بنده گرچه حقیر هستم و کوچکتر از آن هستم که خدمت شماها عزیزان شهید پرور وصیت نامه بنویسم ولی با عرض پوزش و معذرت از شما چند کلمه ای وصیت نامه خدمت شما می نویسم. وصیت نامه خود را با آیه ای از قرآن آغاز می کنم، که می فرماید:
“ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل ا… امواتا بل احیاء عند ربّهم یرزقون” گمان مبرید کسانی که در راه خدا کشته شده اند، مرده اند بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند.
شکر و سپاس خدای بزرگ را که این سعادت بزرگ و عظیم یعنی شهادت را نصیب این بنده حقیر و گناهکار خود نمود و شکر و سپاس خدای را که این سعادت را نصیب من کرد تا توانستم قدمی را در راه خدا و در راه رضای حق تعالی بردارم. وصیت اول خود را به پدر و مادر خود می کنم و به آنها می گویم در سوگ من اصلا گریه و زاری نکنید و دعا کنید و بگویید که ای خدای بزرگ این قربانی را از ما بپذیر و همیشه اوقات در فکر دعا و نیایش به درگاه خدای بزرگ باشید نماز را ترک نکنید دعای کمیل را فراموش نکنید و امام را دعا کنید و خدای را شکر کنید که این سعادت را نصیب شما کرد و یکی از فرزندان خود را فدای اسلام و رهبر کردید وصیت من به اقوام و خویشان این است که هرگز دعا و نیایش را فراموش نکنید و همیشه خصوصا شبهای جمعه به دعا و نیایش به درگاه خداوند تبارک و تعالی بپردازید دعای کمیل و دعای توسل را فراموش نکنید نماز خود را سر وقت بخوانید و اگر از من بدی و یا اذیت و آزاری دیده اید از شما امید عفو و بخشش دارم. وصیت من به دوستان خود این است که هرگز خدا را فراموش نکنید و امام را تنها نگذارید، با دعاها و نیایشهای خود به درگاه خدا امام و رزمندگان را یاری کنید. سعی کنید نماز را سر وقت بخوانید و دعای کمیل و دعای ندبه و … را فراموش نکنید.  در آخر از خداوند تبارک و تعالی می خواهم که به طول عمر امام عزیز ما بیفزاید و هرچه سریعتر اسلام و مسلمین را موفق و سربلند و پیروز بگرداند. والسلام
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

يكم ‌فروردين ‌1341، در روستاي آهوئيه از توابع ‌شهرستان بافت به دنيا آمد. پدرش نادعلي و مادرش گل‌بس نام داشت. تا پايان‌مقطع كارداني درس‌خواند. معلم بود، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. نوزدهم دي 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش شهيد شد. پيكر وي در زادگاهش به ‌خاك سپرده شد. برادرش سهراب نيز به شهادت رسيد.