سیدیونس حسینی

بسم الله الرحمن الرحیم
وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبیلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ
و به آنها که در راه خدا کشته می شوند مرده مگویید بلکه آنها زنده هستند و شما نمی قهمید.
با سلام و درود به آقا امام زمان و با سلام و درود بی کران به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و با درود و سلام به شهدای اسلام از صدر اسلام تاکنون و با سلام و درود به رزمندگان اسلام که در جبهه ها مانند شیر می خروشد و به طرف رویاها می تازند.
وصیتنامه ام را شروع می کنم در حالی که خودم را کوچک می شمارم. خداوند مرا یاری کرد تا من به جبهه بیایم ای امت شهیدپرور و دلاور به خدا قسم شما این زندگیهای بی ارزش و ناچیز را بگذارید و به سوی جبهه ها روانه شوید از زن و فرزند و از خانه و آشیانه از پدر و از مادر از خواهر و برادر و از خویشان خود بگذرید و بیایید چون که خداوند این امر مهم را بر عهده ما نهاده تا از مملکت خودمان دفاع کنیم. اگر بخواهید اسلام پایدار و استوار بماند باید بیایید نگویید من چند فرزند دارم و وابستگیهای دیگر این ها را بگذارم کجا بروم اینها همه شیطانند که  نمی گذارند شما بیایید و از این فیض عظیم بهره مند شوید. اگر در خانه هایتان شعار جنگ جنگ تا پیروزی را سر می دهید به جای آن بیایند به جبهه تا نگذارید دشمن به ما بتازد انشاالله که نمی تواند بتازد نگذارید که شیطان بر شما چیره شود و نگذارد شما پا به عرصه نیکی گذارید شما بیایید راه حسین را ادامه دهید راه همه معصومین را ادامه دهید و شیرمردانه به جبهه ها بیایید همانطوری که امام عزیزمان فرمودند حاضر شدن در جبهه ها واجب کفایی است پس باید حرف امام را گوش کنیم و به جبهه ها بیاییم .
زمانی که من در شهرمان بودم می دیدم که کسانی بودند می گفتند پدرم مریض است یا می خواهم درسم را بخوان این حرفها در این موقعیت گفتن ندارد باید تا توانست به یاری رزمندگان شتافت و از یکدیگر سبقت گرفت این کارها را خدا درست می کند . تو نیستی که مریض را شفا می دهی پس بیا به رزمندگان بپیوند اگر بخواهم از این حرفها بزنم زیاد است. ای جوانان بیایید نگذارید خون هزاران برادر بی گناهتان پایمال شود در آخرت این شهیدان حق بر گردن شما دارند
و ای مادرم و ای پدرم در شهادت من زیاد گریه و زاری نکنید برای این که شما امانتی در دستتان بوده و دوباره به خدا تحویل دادید و همچنین خواهرانم و برادرانم گریه نکنید من راه خود را شناختم و ادامه دادم تا شهادت نصیبم شد و من از منافقان می خواهم که در تشییع جنازه من اصلا شرکت نکنند و ای مادرم شیرت را حلالم کن و به کسانی که من را در طفلی شیر داده اند بگویید من را حلال کنند. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته. خداحافظ.

یکم شهريور 1349، در شهرستان شهربابك به دنيا آمد. پدرش سيدقاسم، كشاورزی می کرد و مادرش خديجه نام داشت. دانش‌آموز دوم متوسطه بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. چهارم شهريور 1365 ، در جفير بر اثر اصابت گلوله به  شهادت رسيد.پیکر وي در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپرده شد.