اسحق پرماس

بسم رب الشهداء والصدیقین
با سلام به ارواح مطهر شهیدان انقلاب اسلامی و با دعا برای پیروزی رزمندگان اسلام در تمامی عالم آخرین وصایای درونی ام را بر روی کاغذ جاری می نمایم.
با آفرینش انسان مسئولیتهای زیادی بر دوش وی گذاشته شد و انسان خاکی موظف به دفاع از حق و مراد باطل گردید. خوشبختانه امروز صحنه حق و باطل در مرزهای جنوب و غرب ایران مشخص و روشن است. مردان حق در جبهه ایران سینه سپر کرده و از حق دفاع می نمایند. مردم با سختیها از میدان بدر نروید که سختی راه نشانه حقانیت شما است.
خداوند پیروزی نهایی را در زمین از آن مؤمنین قرار داده است و ما به حمدا… تاکنون در تمامی صحنه های انقلاب و جنگ پیروز و سرفراز بوده ایم.
خواهران و برادران مسلمان در تمامی جوانب زندگی مسئله خدا و شهیدان  انقلاب اسلامی را مد نظر قرار دهید به نماز و دیگر عبادات اهمیت قائل شوید . یقینا روزی این حماسه دفاع مقدس به پایان خواهد رفت و آن موقع ما از اینکه بیشتر در جبهه شرکت نکرده ایم پشیمان خواهیم شد. پدر مهربان و بزرگوارم به هنگام شهادت من بر رضای حق گردن بند و برای من گریه و زاری منمائید. هر زمان خواستید برای من گریه کنید بر مظلومیت آقا حسین و یارانش گریه و ناراحتی بنمائید . برای من خرج نکنید. شما بدانید من با آگاهی  و رضایت این راه را برگزیدم و راضی به رضای حق هستم. لذا در شهادت من جای هیچ نگرانی نیست. من بسیار خوشحالم از اینکه رحمت بی پایان الهی نصیبم شده و در صف مجاهدان و شهیدان راه حق قرارگرفته ام. در پایان از تمامی کسانیکه در تشییع جنازه ام شرکت کرده اند ، تشکر می نمایم و برای همه شما اجر جزیل در خواست می نمایم. والسلام

هشتم ‌تير 1335، در روستاي سيه‌بنوئيه ‌رابر از توابع شهرستان بافت متولد شد. پدرش قدمعلي و مادرش ماه‌ناز (فوت 1357) نام ‌داشت. تا پايان مقطع ابتدايي درس خواند، به‌عنوان بسيجي درجبهه حضور يافت. بيست‌‌ونهم ‌ارديبهشت 1368، در سد دز انديمشك غرق شد و به شهادت رسيد. مزار وي درگلزار شهداي زادگاهش واقع است.