مهدي رمضان زاده زرندی

بسمالله الرحمن الرحیم

«انا لله و انا الیه راجعون» به درستیکه همه از خدائیم و بازگشت همه به سوی اوست.

قافله سالار حسین در حرکت است و من نیز توفیق همراهی با این کاروان را پیدا کردم. امیدوارم حال که باید از این دنیا دل کند و به سوی معبود خود عاشقانه بشتابم، قطرات خونم طلیعه فجر و آزادی تمامی مظلومان در دنیا باشد. با خط سرخ شهادتم راهی به سوی بازگشایی کربلا باشد. چه زیباست در خون آغشته شدن و چه عارفانه است با خون خود وضو کردن. به راستی که شهداتم باعث سعادتم و رستگاریم در آخرت شد. ای مسلمانان، ای هموطنان و ای دوستان که مانده اید و پرچم حسین را به دوش می کشید، مواظب باشید خدای ناکرده شیاطین نفسانی شما را از هدف اصلی منحرف نکند. خون من خطی است که شما می پوئید و راه من هدفی است که شما می جوئید، پس وقفه جایز نیست. تأمل عقب افتادگی است. سلاح بر زمین افتادۀ من و دیگر شهیدان، فریاد یاری می طلبند و خون جوشان و خروشان شهیدان آوای همبستگی و مجادله با کفر را هم آواز شده اند. پس با همت و ایثار خود راه این شهیدان  مظلوم را ادامه دهید.

پدر و مادر گرامی شما از من راضی باشید تا پروردگار من از من راضی باشد. شما استقامت و صبوری پیشه کنید همانطور که زینب پیشه کرد. اجر و مزدی که شما دارید من فکر نمی کنم داشته باشم چرا که شما مرا تربیت کرده اید و شما مرا به این راه مقدس سوق داده اید و شما خواهید بود که اسوۀ انقلاب و رشادت و استقامت و راست قامتان جاوید تاریخ خواهید ماند و شمائید که پیام رسان خون به ناحق ریخته فرزندانتان هستید. شما هستید که به فاطمه و به زینب اقتدا کرده اید و شما هستید که مسئولیت دشوار تبلیغ بعد از شهیدان را بر عهده گرفته اید. الحق که سزاوار است بر شما آفرین گفتن و زیباست براستقامت شما قسم خوردن.

ما راه خود رایافته ایم و عاشقانه به سوی یگانه معبود خویش شتافته ایم. و برادران بزرگوار امید است که برادر حقیر خود را مورد عفو و بخشش قرار دهید و خوشحال باشید از اینکه این چنین برادری تحویل جامعه داده اید. و شما خواهران عزیز مرا ببخشید و راه مرا زینب وار ادامه دهید و بدانید که راهی که شهیدان انتخاب کرده اند بهترین راه برای رسیدن به سعادت است و خدای ناکرده به گفته قرآن، شهیدان را مرده خیال نکنید که خیال باطل است چرا که شهیدان زنده اند و در نزد خدای خویش روزی می خورند. من از شما همگی طلب بخشش می کنم و از خدای متعال نیز می خواهم که قطرات خون ریخته شده مرا کفارۀ گناهان من قرار دهد و مرا بیامرزد و مرا از زمرۀ شهیدان درگاهش محسوب کند.    والسلام

مهدی رمضانزاده زرندی                          66/1/18

دوم فروردین 1348، در شهرستان زرند به دنیا آمد. پدرش‌ محمد، مغازه‌دار بود و مادرش ربابه نام داشت. تا سوم متوسطه درس‌ خواند، به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پنجم اردیبهشت 1366، در بانه توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.